Vanochtend konden we rustig aan doen. We hoefden immers pas om 12.00 uur op het JR (Japanese Railway) station te zijn. We stopten alle losse spullen weer in de koffers en backpack en bij de supermarkt haalden we een ontbijtje dat we buiten in het zonnetje opaten. Ook voor de lunch haalden we alvast wat lekkers om in de trein op te eten. Tegen elf uur namen we de metro naar Tokyo Station en daar gingen we netjes in de rij staan bij de JR trein. En dat doet ook echt iedereen hier. Geen gedring en geduw. Voordat we instapten ging er eerst een complete schoonmaakploeg aan de gang. Toen die klaar waren mochten we instappen. Wat een lekkere stoelen en wat een beenruimte in deze hogesnelheidstrein. Beter dan in het vliegtuig. Maar goed ook want we hadden een rit van drie uur voor de boeg. Onderweg zagen we Mount Fuji nog liggen. Niet heel erg goed. Daar was het helaas te bewolkt voor.
Om 15.00 uur kwamen we aan op Osaka station. Daarna nog twintig minuten met de metro voordat we aankwamen in de wijk Namba. We hadden het er in Tokyo nog over dat de mensen daar zo'n beetje allemaal hetzelfde gekleed gaan. Heel zakelijk en kleurloos. Het viel meteen op dat de mensen hier veel losser gekleed gaan dan in Tokyo. Wel overal ook weer mensen met mondkapjes. Eerst dachten we dat deze mensen bang waren om ziek te worden, maar het blijkt dat ze zo'n mondkapje juist dragen als ze zelf verkouden zijn om andere niet aan te steken. Het was hier ook een stuk warmer dan in Tokyo. Was het in Tokyo nog zo'n 25 graden, hier een graad of 27 en een stuk vochtiger. Het heeft hier dan ook de afgelopen dagen nog flink geregend als gevolg van een tyfoon die hier vorige week langs is gekomen. Gelukkig was het nu droog, want we moesten nog een stukje lopen naar ons appartement. Daar aangekomen haalden we de sleutel uit de keybox aan de deur en zagen we dat we een mooi ruim appartement hadden met drie slaapkamers, een woonkamertje met keukentje en een badkamer. Echt heel ruim voor Japanse begrippen.
Even later gingen we op pad. Namba is eigenlijk het Akihabara van Osaka. Ook met grote lichtreclames, arcadehallen en overal eettentjes en winkeltjes. Het deed ons hier wel meer aan andere delen van Azië denken die we bezocht hebben met overal elektriciteitspalen waar enorme kluwen stroomdraden aan hangen. We gingen ook hier weer via smalle trappen of met kleine liftjes omhoog om een aantal platenzaken te bezoeken die verstopt zaten op de een of andere verdieping van een gebouw. Zo zitten er hier in één gebouw boven elkaar soms wel vijf of zes winkeltjes. Anouk vond nog een plaat van de Beatles die ze graag wilde hebben.
Daarna ging Joris op zoek naar winkeltjes met nog meer Magic kaarten en de andere drie gingen via heel erg leuke overdekte marktstraatjes naar een enorme mall in de buurt van het station. Daar dronken ze koffie en ontmoetten ze later Joris weer om even verderop bij een Italiaan te gaan eten. Het eten was hier in een soort tappasvorm. Kleine pizza's, kleine porties pasta en allerlei andere lekkere Italiaanse gerechtjes. Intussen was het gaan regenen en niet zo'n beetje ook. De straten stroomden al snel onder water en het zou voorlopig ook niet ophouden. We hadden dan ook geen keuze, we moesten er doorheen. Bij een supermarktje kochten we alvast ontbijt voor morgen, want we moeten dan vroeg op om naar de Universal Studio's te gaan. Dat was een wens van Anouk die morgen jarig is. Als verzopen katjes kwamen we aan in het appartement waar we de natte kleren meteen in de wasmachine stopten. We belden nog even met het thuisfront en nu de rest van de avond nog lekker wat relaxen en een beetje op tijd naar bed.
Double click Japan 2019
11 juli 2019