Wat een geweldige dag weer. Toen we opstonden zagen we dat het bewolkt was en toen we buitenom naar het restaurant liepen voor het ontbijt voelden we dat het nu ook een veel aangenamere termperatuur was. Na het ontbijt pakten we dus snel weer twee fietsen. We reden meteen achter het hotel door mooie groene rijstvelden waar ze volop aan het werk waren met op de achtergrond de groene bergen die nog in de nevel lagen. Steeds als we denken dat het niet meer mooier kan komen we in toch nog weer een mooier gebied. Het is bijna niet op foto's vast te leggen.
Dou Vietnam 2017
12 augustus 2017
We fietsten van dorpje naar dorpje. Hier konden we echt nog het authentieke Vietnam zien. We kwamen dan ook geen toerist tegen. Bij de paalwoningen waren de kinderen volop aan het spelen. Oma's met kleintjes op de arm terwijl de ouders in de rijstvelden aan het werk zijn. Iedereen riep vrolijk gedag. Vooral de kinderen die er duidelijk heel trots op zijn dat ze het woordje hello kennen. Er liep ook een kindje met het syndroom van Down heel onbevangen op ons af. Hij vond het prachtig om zichzelf terug te zien op het schermpje van Erik's fototoestel. Het was heerlijk om hier zo rond te fietsen. Zo hadden we ons Vietnam ook voorgesteld. Echt ontzettend genieten.
Toen we aan het einde van de vallei waren aangekomen fietsten we via de doorgaande weg weer terug. Langs de vele winkeltjes en kraampjes langs de weg. Bij een klein zaakje met plastic stoeltjes voor de deur kochten we een koude cola en puften we even uit. Bij een winkeltje even verderop kochten we nog wat koude drankjes om mee te nemen naar de kamer. Met handen en voeten legden we uit wat we wilden hebben. Weer een stuk verder zagen we een koffiezaakje. Hier dronken we de lekkerste ijskoffie tot nu toe terwijl we op straat de vele scootertjes voorbij zagen komen. Er past met gemak een heel gezin op. Of moeders met een kleintje los voorop dat nog amper kan lopen, maar zich al wel zelf goed aan het stuur vasthoudt. Aan de overkant was een vrouw aan de kant van de weg haar groente aan het wassen met een tuinslang in grote teilen. Heerlijk om zo op ons gemak het straatleven te bekijken.
Weer terug bij het hotel leverden we de fietsten weer in en sprongen we al snel in het zwembad. Er kwamen ook een paar Vietnamese families bij waarvan alleen één vader echt kon zwemmen. De andere vaders deden net alsof. Terwijl ze stiekem over de bodem liepen deden ze met hun armen de borstcrawl. Echt lachen. Alle kinderen dreven in bandjes rond of spartelden als hondjes van en naar de kant. We hadden weer volop te zien dus.
Tussen de middag aten we een tosti en een hamburger in het restaurant en om half drie konden we mee de grotten in die bij de Lodge horen. Er stond al een gids klaar en we waren de enigen die mee gingen. Eerst kregen we een helm op die later niet overbodig bleek te zijn en een lampje. Via alweer hoge trappen gingen we op weg naar de grot. De ingang lag op een redelijke hoogte van de berg tegenover de lodge. Onze gids haalde eerst het slot van een groot ijzeren hek en deed daarna voor ons de lampen aan. We kwamen in de eerste grot. Een enorme grot die ook wel afgehuurd wordt voor feestjes. Deze grot is in de oorlog gebruikt voor wapen- en munitieopslag en heet dan ook Soldiersgrot. Bij de bouw van de Mai Chau Lodge kregen ze de grotten van de regering geschonken.
Tussen de middag aten we een tosti en een hamburger in het restaurant en om half drie konden we mee de grotten in die bij de Lodge horen. Er stond al een gids klaar en we waren de enigen die mee gingen. Eerst kregen we een helm op die later niet overbodig bleek te zijn en een lampje. Via alweer hoge trappen gingen we op weg naar de grot. De ingang lag op een redelijke hoogte van de berg tegenover de lodge. Onze gids haalde eerst het slot van een groot ijzeren hek en deed daarna voor ons de lampen aan. We kwamen in de eerste grot. Een enorme grot die ook wel afgehuurd wordt voor feestjes. Deze grot is in de oorlog gebruikt voor wapen- en munitieopslag en heet dan ook Soldiersgrot. Bij de bouw van de Mai Chau Lodge kregen ze de grotten van de regering geschonken.
Aan het einde van de grote grot zagen we een hoge ijzeren trap. Deze klommen we op naar een kleinere grot. Ontzettend mooi. Aan de plafonds hingen ontelbaar veel kleine vleermuizen die ons ook af en toe om de oren vlogen.
Via rotsblokken en natuurlijke trapjes klommen we verder omhoog. We waren blij dat we goede schoenen aan hadden getrokken en zonder de helmen hadden we nu vast flink hoofdpijn gehad. We klommen onder stalagmieten en tussen stalagtieten door naar de volgende twee grotten. Ook weer ontzettend mooi. De gids maakte onderweg nog een paar foto's van ons. Heel charmant met onze helmen op :)
We konden vrij ver de grot in, omdat het al een tijd niet geregend had. Anders staan hier hele gedeeltjes onder water. Volgens onze gids is het hier nu extreem heet. Gisteren was zelfs de heetste dag ooit gemeten in Mai Chau.
We konden vrij ver de grot in, omdat het al een tijd niet geregend had. Anders staan hier hele gedeeltjes onder water. Volgens onze gids is het hier nu extreem heet. Gisteren was zelfs de heetste dag ooit gemeten in Mai Chau.
Via dezelfde weg klommen we weer terug. Het was wel even uitkijken. Sommige stukken waren toch behoorlijk glibberig. Terug bij de ingang deed de gids de lampen weer uit. Je ziet dan echt geen hand voor ogen meer. Van bovenaf konden we ook nog een paar mooie foto's maken van de lodge en de omgeving. We gaven de vriendelijjke gids natuurlijk nog een goede fooi. En daarna snel naar de kamer om het zweet en vuil even van ons af te spoelen. In plaats van een wandelingetje door een grotje was dit toch echt caving, maar wel ook weer ontzettend mooi.
