Vandaag,18 augustus, onze laatste dag in Vietnam. We hadden de kamer nog tot drie uur, dus we konden lekker rustig aan doen. We sliepen een beetje uit, pakten de koffers alvast in en kregen beneden in de lobby weer een lekker ontbijtje. Het had de afgelopen nacht nog flink geregend, maar nu was het gelukkig droog. Nog wel bewolkt, maar wel een veel fijnere temperatuur. We liepen op ons gemak door de kleine straatjes en zagen overal op straat de mensen op kleine krukjes hun ontbijt eten. Meestal noedelsoep. We kwamen weer bij de St. Joseph's Cathedral en nu mochten we er ook naar binnen. Aan de binnenkant viel hij een beetje tegen, maar het glas in lood van zo'n kerk blijft altijd prachtig.
Dou Vietnam 2017
18,19 aug 2017
Een stukje verderop kwamen we bij de Hao Li gevangenis. Deze werd onder bezetting van de Fransen al gebruikt om politieke gevangenen te martelen en op te sluiten. Velen kregen de doodstraf. Er staat dan ook nog steeds een guillotine. De gevangenen zaten hier in rijen op stenen verhogingen met één voet in een boei. Verschrikkelijk moet dat geweest zijn zo zonder bewegingsvrijheid. We zagen ook nog de kleine donkere dodencellen, waarin ter dood veroordeelde gevangenen moesten wachten om hun lot te ondergaan. Anne kreeg er de rillingen van.
Via de kleine straatjes liepen we weer richting het Hoan Kiem meer. Het begon weer te regenen, maar gelukkig hadden we de paraplu bij ons. Bij het grote plein gingen we een klein winkeltje met sjaals binnen. Aan de achterkant liepen we door een binnenplaatsje met allemaal vogelkooien met de mooiste vogels. We gaven daar onze bestelling door. Je keek hier zo het huis en het tempeltje van het gezin dat hier woont in. Via trapjes, een wenteltrap en nog meer trapjes kwamen we op een dakterras uit. Anouk had dit in de Lonely Planet gevonden en als ze ons dit niet had uitgelegd hadden we het nooit gevonden. We dronken ijskoffie en cola met een stuk chocoladecake erbij, terwijl we weer mooi uitzicht hadden op het meer.
Tijdens de Vietnam oorlog werden hier ook Amerikaanse piloten gevangen gezet. Zij noemden zelf de gevangenis het Hanoi Hilton Hotel. De meesten hebben de oorlog overleefd en zijn na de oorlog weer vrijgelaten. De gevangenis zelf is later voor een groot gedeelte afgebroken. Een klein gedeelte is behouden en wordt nu gebruikt als museum. Op een binnenplaats staat een gedenkteken en een muur met afbeeldingen van de verschrikkingen die de gevangenen moesten ondergaan, ter nagedachtenis aan de politieke gevangenen die hier gestorven zijn.
Rond 13.00 uur gingen we bij een Italiaan een lekkere pizza eten als lunch. Van hieruit hadden we nog een laatste keer mooi zicht op het Hoan Kiem meer. Daarna pakten we in het hotel de laatste spulletjes in en bestelden we een Uber naar het vliegveld van Hanoi.

We waren nog een beetje te vroeg, dus dronken we eerst nog maar een keer koffie. Toen de incheckbalie openging kregen we te horen dat we voor de vlucht naar Hong Kong op bussines class plaatsen waren gezet. Al snel waren we door de douane en kochten we nog wat laatste souvenirs om onze Vietnamese Dongs op te maken. Bij de Burger King aten we een hamburger en toen gingen we naar de gate. We mochten als één van de eersten boarden en kregen riante stoelen vooraan in het vliegtuig. We werden verwelkomd met een drankje en een krantje. Heerlijk relaxed kwamen we de twee uur door naar Hong Kong.
Wat een enorm vliegveld in Hong Kong. Het duurde dan ook wel even voordat we bij de gate waren. Hier kregen we te horen dat we ook op de vlucht naar Düsseldorf een upgrade hadden gekregen naar bussines class. Geweldig. We zaten helemaal voorin het vliegtuig en we kregen meteen een lekker glaasje champagne. We kregen ook al snel het menu, maar veel honger hadden we niet. Het was immers al 22.00 uur. Erik vroeg een lekkere St. Miquel en Anne kon toch het kaasplankje niet weerstaan met een glas Baileys erbij. Alles natuurlijjk op mooie schaaltjes en in echte glazen. Op de grote draaibare schermen voor ons konden we de vlucht volgen en films kijken, maar al snel besloten we om onze stoelen in slaapstand te zetten. We konden met een druk op de knop onze stoelen veranderen in een lekker bedje met kussen en dekbed. We konden echt languit liggen, heerlijk. We sliepen dan ook goed, ondanks nogal wat turbulentie waar de piloot al voor gewaarschuwd had.
Als eersten mochten we met de bussines class het vliegtuig ook weer uit. Snel nog even door de douane en toen we bij de bagageband aankwamen draaiden onze koffers die een priority sticker hadden gekregen daar alweer rond. Binnen een half uur na het landen stonden we dan ook alweer bij onze auto in de parkeergarage en tegen kwart over negen waren we weer thuis.

Wat een fantastische reis hebben we weer gehad en wat is Vietnam een heerlijk land. Mooie steden, geweldige natuur, lieve mensen, lekker eten, de knettergekke verkeerschaos met duizenden scootertjes en zoveel moois om te zien. We waren ook blij dat we vier weken de tijd hadden om alles op ons gemak te kunnen doen en ook af en toe even lekker te relaxen. Al was dat maar door op ons gemak op een terrasje te gaan zitten en gewoon te kijken hoe alles voorbij kwam.  We hebben per vliegtuig, trein, boot, auto, scooter, fiets en busjes heel wat kilometers afgelegd, maar op deze manier was dat prima te doen. We hebben heel wat mooie accomodaties gehad en ook op de mooiste plekken. De fotocamera's maakten overuren en de mooiste foto's staan dan ook op de website. We kunnen ook niet zeggen wat we nu het allermooiste vonden. Het was gewoon een aaneenschakeling van prachtige dingen. Telkens als we dachten het kan niet mooier, dan bleek dat toch weer te kunnen. Met als mooie afsluiting de cruise door de prachtige Halong Bay. En niet alleen de Vietnamezen waren ontzettend lief en vriendelijk. We hebben tijdens onze reis ook heel wat lieve mensen ontmoet uit verschillende landen. Dit alles bij elkaar maakt ook deze reis weer onvergetelijk.
We sliepen het grootste gedeelte van de bijna twaalf uur. Met zo'n heerlijk bedje lukt dat natuurlijk ook wel. Goed uitgerust werden we wakker en al snel kregen we een lekker ontbijtje. Vers gebakken croissantjes, vers fruit, yoghurt met granola, vers sinaasappelsap en keuze uit nog wat warme gerechten, maar die sloegen we over. Alles werd weer mooi opgediend in porseleinen bakjes met echt bestek en echte glazen. En voor en na het ontbijt kregen we een lekker warm doekje om onze handen mee te wassen. Nog een heerlijke café latte na en toen werd de landing alweer ingezet. Echt relaxed om zo een keer te mogen vliegen.