18 augustus 2022
Het had afgelopen nacht flink geregend en daardoor was het gelukkig iets afgekoeld. Om de hitte en de drukte voor te blijven reden we vanmorgen in alle vroegte naar Florence. Via het slingerpad reden we weer naar beneden en onderweg zagen we in de heuvels de Residenza Piandaccoli liggen. Iets meer dan een half uur later reden we Florence binnen. We hadden een parkeergarage gevonden op loopafstand van het oude centrum en nadat we daar geparkeerd hadden liepen we in een kwartiertje naar het Palazzo Vecchio. Wat een prachtige stad is Florence. Gezellige smalle klinkerstraatjes met oude huizen en vanuit één zo'n straatje zagen we ineens het Palazzo Vecchio opdoemen. Dit paleis is eeuwenlang het belangrijkste gouvermentsgebouw van de stad geweest. Nu is het een museum met werken van belangrijke Italiaanse schilders en kunstenaars.
We hadden gelukkig al snel een toegangskaartje en via een trap kwamen we bij de zaal van de vijfhonderd. Een enorme zaal waar vijfhonderd mensen in moesten passen. Het plafond en de muren bestaan uit grote schilderijen van Giorgio Vasari. Je zou deze zaal ook kunnen herkennen uit de film Inferno, naar een boek van Dan Brown met Tom Hanks in de hoofdrol waar ze door één van de plafondschilderingen naar beneden vallen. In de film vinden ze op een schilderij van Vasari in deze ruimte een geheime aanwijzing "Cerca Trova", zoek en vindt. Vasari heeft dit trouwens echt op zijn schilderij geschilderd. Het was even zoeken, maar we hebben het gevonden.
Nadat we weer een trap op waren gegaan kwamen we door eeuwenoude vertrekken van belangrijke lieden uit die tijd. Ook hiervan waren de plafonds helemaal beschilderd en hingen er prachtige schilderijen aan de muren. De ene ruimte was nog mooier dan de andere.
In één van die ruimtes hing het dodenmasker van de beroemde dichter Dante. Ook dit zou je kunnen kennen uit de film Inferno, waar professor Langdon het masker steelt en later ook weer terugbrengt. In weer een andere ruimte stond het beroemdw beeldje van Putto met dolfijn. Dit was de originele, In de binnentuin van het paleis staat tegenwoordig een kopie. Door deze binnentuin liepen we uiteindelijk weer naar buiten.
We kwamen op de Piazza della Signoria. Hier staan voor het Palazzo Vecchio enorme standbeelden, waaronder de beroemde David van Michelangelo. Intussen stond er een enorme rij om het Palazzo in te mogen. Ook hier waren we weer op tijd geweest.
Een stukje verderop liepen we naar de Ponte Santa Trinita en de Ponte Vecchio. Deze laatste is de bekendste van de vele bruggen uit Florence. Deze middeleeuwse brug staat vol met houten huisje met goudsmeden en juweliers.
Weer een stuk verderop kwamen we op de Piazza del Republica. Een mooi plein met een oude carrousel. Het was al de hele ochtend bewolkt, maar nu werd het wel erg donker. Daarom gingen we hier wat drinken op een overdekt terras. Net op tijd, want we zaten nog niet of het begon te plenzen en keihard te waaien. Op het plein vlogen de parasols in het rond en op het terras moest iedereen zijn glas vasthouden. Gelukkig had ons terras glazen wanden die snel dichtgemaakt werden. Zo hebben we ons tijdens de bui vermaakt met mensen kijken die door de regen aan het rennen waren.
Na een tijdje werd de regen wat minder en waagden we het er weer op. We liepen naar het bekendste plein van Florence, de Piazza del Duomo met de grote kathedraal van Florence. Je ziet de koepel, de Duomo, van deze kathedraal al van verre liggen. Voor de kathedraal staat ook nog een bijbehorende doopkapel. Wat een mooie gebouwen ook weer met zo ontzettend veel details. Er stonden urenlange rijen om de kathedraal binnen te mogen. Ons niet gezien. We hadden sowieso al gehoord dat de kathedraal van buiten mooier is dan van binnen.
Intussen was het helemaal opgehouden met regenen. Het was nog wel bewolkt en dat maakte dat het vandaag toch iets koeler aanvoelde. Bij een oude apotheek die omgebouwd was tot lunchcafé aten we lekker bruschetta en quiche.
Met volle magen gingen we naar de laatste bezienswaardigheid, de Basillica di Santa Maria Novella. Om hier binnen te komen moesten we entree betalen. Vinden we altijd maar gek voor een kerk, maar ach we waren er nu toch. We kwamen in een mooie kerk met prachtige glas in lood. Aan de ander kant van de kerk kwamen we in een soort binnenplaats met booggalerijen waar ook weer mooie schilderingen te zien waren. Van daaruit liepen we door een gang met gedenkstenen naar weer een andere kapel en nog een binnenplaats met booggalerijen. Er leek geen einde te komen aan dit complex. We hadden er zeker geen spijt van hier binnen te zijn gegaan.
Niet ver van de basiliek was onze parkeergarage. Onderweg terug naar Lastra a Signa deden we nog wat boodschappen en terug bij het appartement was het tijd om weer even lekker te relaxen aan het zwembad. Rond half zeven begon het weer te onweren en te regenen. Wij maakten een lekkere pan spaghetti en met de tuindeuren open was het heerlijk. De voorspellingen voor morgen zijn niet denderend. Geen probleem, we moeten niks en we zien wel wat we gaan doen.
