Om half zeven vanochtend kwamen we aan in Skagway Alaska. Daar hadden wij niets van gemerkt. We deden lekker rustig aan en gingen op ons gemak ontbijten. In het restaurant zagen we al wel dat het zonnetje weer lekker scheen. Na het ontbijt liepen we weer de loopplank af. We konden een shuttle nemen naar het stadje, maar wij gingen lekker lopen. Dit duurde trouwens maar tien minuten, maar Amerikanen zijn nogal snel moe. Skagway was vroeger een echt goudzoekersstadje. Er waren toen meer dan 10.000 inwoners, nu nog maar zo'n 1000 en dan voornamelijk nog in de zomer in het toeristenseizoen. We liepen lekker door het kleine gezellige stadje. Het leek wel alsof we in een oude cowboyfilm rondliepen. Bij de plaatselijke bibliotheek hadden we even wifi en hier lieten we het thuisfront weer even weten dat alles goed met ons gaat.
Dou Canada & Amerika 2016
21 augustus 2016
Toen we weer terug naar het schip liepen kwamen we voorbij het treinstationnetje van Skagway. Hier stond een mooie oude locomotief. Bij het schip moesten we weer onze pasjes laten zien en door de metaaldetector en toen mochten we weer naar binnen. We gingen lunchen bij het buffet. Wat een keuze weer.
Daarna gingen we het schip weer af, want om 12.30 uur moesten we ons melden voor een tocht met de trein. We gingen namelijk de White Pass en Yukon route rijden van Skagway Alaska naar Whitehorse in Canada. Er rijdt op deze route nog een oude stoomlocomotief, maar deze hadden wij vandaag niet. We zagen hem even later nog wel staan. De trein kwam bij ons schip voorrijden en we mochten in de een na laatste oude wagon gaan zitten en we hadden geluk. Net voordat we vertrokken werd de laatste wagon afgekoppeld en zo waren wij de laatste. Aan de voor- en achterkant van de wagon zat een klein balkonnetje waar je tijdens de rit op kon gaan staan en als laatste wagon hadden we helemaal goed zicht. De conducteur kwam de kaartjes ophalen en toen kon de rit beginnen.
Naast ons zat de saxofonist van een van de bands van de Island Princess. Ook hij vertelde weer dat we zo'n geluk hadden met het weer. Hij had vorige week nog deze rit gemaakt, maar toen was het zo mistig dat hij niet veel had gezien. Wij hadden vandaag een strakblauwe lucht en lekker zonnetje. We reden door de bergen omhoog met mooi uitzicht op de besneeuwde toppen en gletsjers en op de bossen en rivier in het dal.

We reden over bruggen, langs een mooie waterval en door twee tunnels. Vaak waren de bochten zo scherp dat je even verderop de hele trein voorbij kon zien buigen. Wat een prachtige rit. We hebben heel de heenweg op de balkonnetjes gestaan en genoten.
Vlak voor de laatste tunnel kwamen we nog voorbij een mooie oude spoorbrug die niet meer in gebruik is. We hadden deze een hele tijd daarvoor al hoog in de bergen zien liggen. Zo konden we goed zien hoe hoog we gingen.
Toen we helemaal omhoog waren gereden kwamen we bij de White Pass. Hier passeerden we de grens tussen Amerika en Canada. De trein stopte en via een zijspoor werd de locomotief aan de andere kant gezet. Nu was onze wagon ineens de eerste wagon. We moesten zelf de rugleuning van ons bankje de andere kant op duwen en toen gingen we de hele rit weer naar beneden. Wat een geweldige tocht, dit hadden we zeker niet willen missen.
Bij het station in het stadje stapten we uit en liepen we weer terug naar het schip. Daar gingen we nog even lekker bij het zwembad liggen. We keken vanaf de boeg nog even naar Skagway en gingen toen de vele foto's uitzoeken van vandaag.
Voor het avondeten gingen we weer naar het a la carte restaurant. We deelden deze keer een tafel met twee Amerikaanse stellen. Na het eten gingen we naar de Explorers Lounge. Dit is 's avonds het gezelligste gedeelte van de boot. Hier was vanavond een pub night met de band, het animatieteam en de zangers en dansers van het schip. De saxofonist van vanmiddag in de trein was er ook en hij vond het leuk dat we waren komen kijken. Er werden ook wat mensen uit het publiek gehaald voor een teamwedstrijd en ook Anne werd er uitgepikt. Ze moest zo lang mogelijk drie ballonnen in de lucht houden. Uiteindelijk won haar team en kreeg ze een waterflacon van de Island Princess. Na een leuke show gingen we toch maar slapen, want morgen moeten we erg vroeg op. We varen dan al rond zes uur Glacier Bay binnen.