25 augustus 2022
In Zwitserland wilden we heel graag naar de Jungfraujoch en omdat dit heel hoog ligt en het vooral vandaag heel zonnig zou worden besloten we om al vroeg op weg te gaan naar Wilderswil. Miriam en Rudi waren hier gisteren al aangekomen. Zo kwam het dat we om 6.15 uur al getankt hadden, broodjes hadden gehaald en op weg gingen. Meteen buiten Como reden we de grens met Zwitserland al over. Het was nog lekker rustig op de weg en ook bij de Gotthardtunnel konden we zo doorrijden. Dat is later op de dag nog wel eens anders. Meteen na de tunnel zagen we enorm hoge bergen en al snel reden we de Sustenpass op. Hier waren de bergen nog hoger, met eeuwige sneeuw op de toppen. Het verschil met Oostenrijk is dat de bergen hier hoger zijn en dat het landschap ook veel ruiger is. Zo ontzettend mooi. De weg slingerde door de bergen. We reden regelmatig door een tunneltje en we zagen de gletsjers steeds van wat dichterbij. Langs de steile wanden kwamen hoge watervallen naar beneden stromen en bovenaan waren we wel heel dichtbij de gletsjer waarvan het water naar beneden stroomde in een prachtig blauw meertje.
We reden nog een stuk langs de mooie blauwe Brienzersee en om half tien kwamen we aan bij de Edelweiss Logde in Wilderswil. Wat een schattig hotel en we kunnen van hieraf zelfs de Jungfrau zien liggen. Miriam en Rudi stonden ons al op te wachten. We dronken een kop koffie en gingen toen naar het station dat hier precies om de hoek ligt. Al snel kwam de trein die ons door een ongelofelijk mooi landschap via het mooie Lauterbrunnen naar Kleine Scheidegg bracht. Hier hadden we al een prachtig uitzicht op de gletsjers van de Jungfraujoch.
We stapten over op de langste tandradbaan ter wereld. Deze ging door een lange tunnel en maakte in die tunnel een stop van vijf minuten bij het Eismeer met grote openingen in de rotswand waardoor we de gletsjers al konden zien liggen. Daarna reed de trein verder naar het hoogstgelegen treinstation van Europa, de Jungfraujoch, op 3454 meter. Het was hier 2 graden en dat terwijl het beneden vandaag 27 graden werd. We hadden intussen flink honger gekregen en in het restaurant gingen we dan ook eerst een hapje eten met meteen al een geweldig uitzicht op de Aletsch gletsjer. Wat een enorme gletsjer. Er lijkt geen einde aan te komen en overal zie je diepe spleten tussen het ijs. Hiertussen kun je wandelingen maken met speciale gidsen. Als je deze mensen op de gletsjer ziet wandelen besef je nog meer hoe ontzettend groot het hier is.
Na de lunch gingen we met een lift nog eens 117 meter verder omhoog, zodat we op 3571 meter hoogte waren en dat voelden we ook wel. Je wordt er echt een beetje wiebelig van en je voelt het goed in je hoofd en je longen. Buiten bovenop het uitkijkplatform van het weerstation hadden we uitzicht rondom. Het was hier aan de kant van de zon nog best lekker, maar aan de andere kant was het enorm koud. De vesten gingen dan ook even aan, maar wat een prachtig uitzicht. Gewoonweg overweldigend. We hebben nog nooit zoiets moois gezien. Een eindeloos lijkende gletsjer, ruige besneeuwde bergtoppen en rotsen. Echt zo ontzettend mooi.
Nadat we een flinke tijd hadden rondgekeken namen we de lift naar beneden. Hier konden we naar buiten de eeuwige sneeuw in. We dronken er koffie en zo in het zonnetje was het eigenlijk heel erg lekker. Ook hier kun je blijven kijken naar de prachtige sneeuw- en ijswereld om je heen en dat deden we dan ook een tijdje.
We gingen weer naar binnen en hier kwamen we via twee lopende banden langs foto's en voorstellingen over hoe de tunnel hiernaartoe is aangelegd. Zo ontzettend knap dat ze dat met de middelen van toen konden. Uiteindelijk is hij in 1912 geopend. Hier onder de gletsjer was ook een heuse ijsgrot. Het was er ontzettend koud en ook best wel glad, maar ook heel erg mooi. Met mooie ijssculpturen. Daarna kwamen we nog in de Lindt Swiss Chocolate Heaven terecht. Hier kon je zien hoe deze lekkere Zwitserse chocolade wordt gemaakt en natuurlijk kochten we ook wat chocolade voor thuis. We liepen weer naar het stationnetje en namen de tandradbaan terug naar Kleine Scheidegg. Onderweg kregen we van de conducteur nog een lekker Lindt chocolaatje.
Terug op het station van Kleine Scheidegg merkten we pas hoe warm het eigenlijk was vandaag. Op een terrasje namen we een drankje met een lekker stuk Sachertorte erbij. Omdat we geen haast hadden namen we daarna nog een trein, die naar Grindelwald ging. Wat een mooie route. De trein slingerde langzaam omlaag langs prachtige Zwitserse dorpjes en groene dalen met koeien met enorme koeienbellen om en dat alles omgeven door een ruig berglandschap. We zagen ook een gondelbaan naar beneden gaan, die nemen we morgen misschien. Vanuit Grindelwald gingen we met de trein weer terug naar Wilderswil waar we om half zeven aankwamen.
Hier aangekomen checkten we in en we kregen een mooie kamer met balkon met een geweldig uitzicht op de bergen. We aten ook in het hotel in de mooie hoteltuin en we dronken er een wijntje en een biertje bij. Het smaakte heerlijk. Na het eten deden we nog een dobbelspelletje en daarna was het mooi geweest. We waren gesloopt na zo'n lange dag, maar wat een geweldige dag. Zwitserland is zo ontzettend mooi. We hebben nu al zin in morgen!
