Double click Indonesië 20132011
29 juli 2013
Vanochtend eerst weer even lekker naar het strand. Om 12.00 uur werden we weer opgehaald en lieten we ons naar Padang Padang Beach brengen. Dit droomstrandje is vooral bekend geworden door de film Eat Pray Love met Julia Robberts. Je moet eerst een aantal trappen af, langs een tempeltje en dan via een smalle trap door een grot heen naar het strand.
 
Wat een plaatje. Nu eens geen lava- of koraalstrand, maar lekker fijn zand. Het kleine strandje is omgeven door rotsen en alleen bereikbaar via de grot. De zee is mooi blauw met flink wat golfslag en overal zie je grote rostblokken waar je tussendoor kunt lopen en klimmen. Je ziet en hoort daar de golven tegen de rotsen slaan.

We huurden een parasol en gingen meteen lekker de zee in. Wel even oppassen om niet door de golven omver gegooid te worden, maar wat een lekker water. Verderop in zee waren nog veel hogere golven en hier werd dan ook flink gesurfd. Hier hebben we lekker vanaf het strandje naar liggen kijken. En ook de mie goreng en de sandwiches bij één van de kleine strandtentjes smaakten weer goed. Nog een lekkere ijsco na en we konden er weer even tegen. We zagen zelfs nog een trouwreportage van een bruidspaar. Gezellig met al die mensen op de achtergrond.
Na een uurtje of drie genoten te hebben gingen we weer omhoog door de grot richting taxi. Deze bracht ons naar de Ulu Watu tempel. Een bekende tempel op een klif aan zee waar veel apen leven. Helaas waren deze apen ontzettend agressief. We waren nog geen drie meter binnen of eentje trok Anouk haar zonnebril uit haar hand en twee andere apen kwamen met enorme tanden heel agressief op ons af en probeerden zelfs te bijten. Anouk en Annemieke vonden het maar niets en draaiden meteen weer om. Wij gingen nog even verder, maar we zagen nog meer toeristen aangevallen worden. De meeste toeristen en hun gidsen liepen dan ook met stokken rond om de apen van zich af te houden. Niet ons idee van een leuk uitstapje. Het uitzichtspunt geloofden we dan ook wel en ook wij gingen al snel weer terug naar de uitgang.
Ook de beroemde Kecak voorstelling die hier iedere avond gegeven wordt sloegen we maar over. We lieten ons weer terug brengen naar Sanur en onderweg stopten we nog om wat te winkelen. Straks gaan we lekker eten bij de Italiaan in Sanur, Massimo. Deze staat zo goed bekend dat we zelfs moesten reserveren, dus we zijn benieuwd.