Kauffeld in
Amerika en Canada 2010
Amerika en Canada 2010
Hieronder staat het reisverslag van 14 aug 2010
Ook de bedden in dit hotel slapen weer prima. Toch waren we weer vroeg wakker. Daarom hebben we eerst maar even met de oma's gebeld en toen nog even met Paul, Sandra en Daya op skype gezeten. Om negen uur konden we Cruise America bellen. We worden als het goed is maandagochtend om 8.30 uur opgehaald, zodat we er al om 9.00 uur zullen zijn. Dat zou mooi zijn. Vorig jaar liep dit helemaal mis en konden we pas na 14.00 uur weg bij Cruise America. Nadat we gebeld hadden zijn we schuin tegenover het hotel een ontbijtje gaan eten. Bovendien hadden ze daar heerlijke koffie van versgemalen bonen. Seattle is dan ook de koffiestad. Hier zat ook de eerste Starbucks. Na het ontbijt liepen we naar het Guitar Center. Hier waren we vorig jaar ook al in San Francisco geweest en Joris had online wat spulletjes besteld voor zijn gitaar. Die lagen al netjes klaar. Het stond ook hier weer vol met gitaren en keyboards en Joris en Anouk probeerden alles uit. Anouk vond vooral een keyboard die ze als gitaar om kon hangen geweldig. Zag er ook wel stoer uit. Ze kocht nog een boek met accoorden en toen vonden ze bij de kassa ook nog een Guitar Hero set voor de PS3 voor maar tien dollar, omdat de doos kapot was. Die doos nemen we toch niet meer naar huis, dus dat was een koopje. We gingen de spullen op de kamer leggen en even afkoelen. Het is hier nog warmer dan in New York. Volgens de mensen hier komt dat eigenlijk nooit voor. Meestal is het hier zo'n 25 graden, nu meer dan 30 graden, maar alles beter dan regen.
We gingen met de bus naar het Qwest Field, een American football stadion waar de Seattle Seahawks vanavond een pre-game spelen tegen de Tennesse Titans. We stapten uit bij Pioneer Square, een historisch plein. Hier staat een totempaal. Deze zullen we de komende tijd nog veel meer tegen gaan komen. Dit was natuurlijk eerst het gebied van de Indianen. Daarna liepen we over een ander plein met een monument voor gevallen brandweerlieden. Dit zijn in Amerika echte helden, zeker na 9/11. Als snel waren we bij het stadion. Daar werden op straat kaartjes aangeboden. In het hotel hadden ze al gezegd dat dit in orde was. Erik kon uiteindelijk kaartjes van 45 dollar krijgen voor 15 dollar. Dit zijn kaartjes van seizoenkaarhouders die zelf niet kunnen gaan. Volgens voorbijgangers een ongelofelijk goede deal. Na nog even gewinkeld te hebben zijn we wat uit gaan rusten bij het hotel.
Een ruim uurtje later zijn we in het foodcourt van het Westlake Center wat gaan eten en toen met de bus naar het stadion. De bus is in Downtown Seattle gratis, maar wij snappen niets van het systeem. Gelukkig stonden er nog meer mensen die naar de wedstrijd gingen en die hielpen ons. De mensen zijn hier allemaal heel erg vriendelijk. Het valt wel op dat er hier ontzettend veel zwervers rondlopen. Er zaten er ook weer een paar in de bus. Van de meesten heb je geen last, andere vragen om geld en weer anderen die duidelijk de weg kwijt zijn lopen wat te schreeuwen. Al snel waren we bij het prachtige stadion. We konden het kabaal en gejuich al horen. Toen we er bijna waren hoorden we iemand al het volkslied zingen en heel het stadion was in een keer stil. Toen we op onze plaatsen zaten begon al meteen de wedstrijd. Telkens als er een goede actie was ging heel het stadion uit zijn dak en dat nog wel met een pre-game die nergers voor mee telt. Op iedere hoek stond een groep chearleaders en bovenin zat een slagwerkgroep. Het stadion zat goed vol en het viel op dat er net zo veel vrouwen als mannen waren. Bijna iedereen in het donkerblauw of groen van de Seahawks. We begrepen een beetje van het spel, maar niet alles. De sfeer was geweldig om mee te maken. We zagen nog een mooie touchdown. In de rust kwam er een Braziliaanse band met dansers op het veld. Na de rust zijn we nog even gebleven en toen zijn we er via de zijkant, bij een stand van 13-7 voor de Seahawks, weer uit gegaan. Het was intusssen donker geworden en hier hadden we een prachtig uitzicht over de baai en de verlichte skyline van Seattle. We namen snel een taxi terug naar het hotel waar Anouk al snel in slaap viel, Joris nog even ging internetten en wij de foto's van vandaag uit gingen zoeken. De Seahawks hebben uiteindelijk met 20-18 de wedstrijd gewonnen.
We gingen met de bus naar het Qwest Field, een American football stadion waar de Seattle Seahawks vanavond een pre-game spelen tegen de Tennesse Titans. We stapten uit bij Pioneer Square, een historisch plein. Hier staat een totempaal. Deze zullen we de komende tijd nog veel meer tegen gaan komen. Dit was natuurlijk eerst het gebied van de Indianen. Daarna liepen we over een ander plein met een monument voor gevallen brandweerlieden. Dit zijn in Amerika echte helden, zeker na 9/11. Als snel waren we bij het stadion. Daar werden op straat kaartjes aangeboden. In het hotel hadden ze al gezegd dat dit in orde was. Erik kon uiteindelijk kaartjes van 45 dollar krijgen voor 15 dollar. Dit zijn kaartjes van seizoenkaarhouders die zelf niet kunnen gaan. Volgens voorbijgangers een ongelofelijk goede deal. Na nog even gewinkeld te hebben zijn we wat uit gaan rusten bij het hotel.
Een ruim uurtje later zijn we in het foodcourt van het Westlake Center wat gaan eten en toen met de bus naar het stadion. De bus is in Downtown Seattle gratis, maar wij snappen niets van het systeem. Gelukkig stonden er nog meer mensen die naar de wedstrijd gingen en die hielpen ons. De mensen zijn hier allemaal heel erg vriendelijk. Het valt wel op dat er hier ontzettend veel zwervers rondlopen. Er zaten er ook weer een paar in de bus. Van de meesten heb je geen last, andere vragen om geld en weer anderen die duidelijk de weg kwijt zijn lopen wat te schreeuwen. Al snel waren we bij het prachtige stadion. We konden het kabaal en gejuich al horen. Toen we er bijna waren hoorden we iemand al het volkslied zingen en heel het stadion was in een keer stil. Toen we op onze plaatsen zaten begon al meteen de wedstrijd. Telkens als er een goede actie was ging heel het stadion uit zijn dak en dat nog wel met een pre-game die nergers voor mee telt. Op iedere hoek stond een groep chearleaders en bovenin zat een slagwerkgroep. Het stadion zat goed vol en het viel op dat er net zo veel vrouwen als mannen waren. Bijna iedereen in het donkerblauw of groen van de Seahawks. We begrepen een beetje van het spel, maar niet alles. De sfeer was geweldig om mee te maken. We zagen nog een mooie touchdown. In de rust kwam er een Braziliaanse band met dansers op het veld. Na de rust zijn we nog even gebleven en toen zijn we er via de zijkant, bij een stand van 13-7 voor de Seahawks, weer uit gegaan. Het was intusssen donker geworden en hier hadden we een prachtig uitzicht over de baai en de verlichte skyline van Seattle. We namen snel een taxi terug naar het hotel waar Anouk al snel in slaap viel, Joris nog even ging internetten en wij de foto's van vandaag uit gingen zoeken. De Seahawks hebben uiteindelijk met 20-18 de wedstrijd gewonnen.
