Kauffeld in
Amerika en Canada 2010
Amerika en Canada 2010
Hieronder staat het reisverslag van 17 aug 2010
Lekker geslapen onze eerste nacht in de camper. Zelfs Erik en Anne-Marie waren pas tegen 7.00 uur wakker. We beginnen weer aan het tijdsverschil te wennen. Nadat we op ons gemak de website hadden bijgewerkt, hadden gedouched en een boterhammetje hadden gegeten gingen we op weg richting Canada. Na ongeveer een uurtje rijden kwamen we bij de grens. Eerst de Amerikaanse. Hier mochen we zo doorrijden. Daarna de Canadese. Er was geen wachttijd. Dat schijnt wel eens anders te zijn. We hoefden alleen onze paspoorten te laten zien en te vertellen hoe lang we van plan waren in Canada te blijven en toen mochten we alweer doorrijden. Zelfs naar mijn drie liter fles rosé werd niet gekeken. Gelukkig, want je mag maar één liter meenemen. Bij de grens was een Canadese vlag aangeplant met
rode en witte bloemen en er hingen nog banjers van de Olympische Winterspelen.
Al vrij snel reden we Vancouver binnen. Omdat het nog vroeg was besloten we eerst naar Lynn Canyon Park te gaan in plaats van naar de campground. We reden dwars door Vancouver heen en een brug over naar North Vancouver. Hier reden we eerst nog verkeerd. Het was een doodlopende straat met wegwerkzaamheden. De voltallige ploeg wegwerkers gaf ons aanwijizingen om te kunnen keren en gaf ons daarna een compliment "You did a good job, guys". Aardig zijn ze wel die Canadesen. Daarna maar even bij een benzinepomp navraag gedaan en koffie gehaald. Gelukkig hadden we het toen snel gevonden. We moesten even zoeken voor een parkeerplaatsje en zagen al meteen een woodpecker in een boom met een rode kuif. Helaas waren we net te laat voor een goede foto. Eerst op de parkeerplaats nog maar wat gegeten en toen het park in. Je loopt hier over een suspensionbridge. Dit is een een lange houten wiebelende hangbrug over een canyon. Bij iedere stap wiebelt de brug. Het was best druk, dus je kunt nagaan hoe erg de brug wiebelde. Wij vonden het wel leuk. Onder de brug stroomt in de diepte een riviertje en aan één kant zie je een kleine waterval. Deze heeft een soort natuurlijke glijbaan utigesleten waar mensen vanaf aan het glijden waren. Na de brug zijn we door een prachtig bos naar het water gelopen. Hier kun je over stenen klauteren en in het water zwemmen. Echt zwemmen ging niet, het water was steenkoud, maar we konden wel even lekker afkoelen. Joris en Anouk hebben een hele tijd rondgeklauterd en daarna zijn we door het bos weer terug gegaan naar de brug. We vonden het een erg mooi plekje en ook wel even lekker na al dat stadsgeweld.
Voordat we naar de campground gingen zijn we eerst nog boodschappen gaan doen, omdat we geen vlees, groenten en fruit mee over de grens mochten nemen. Dit keer gingen we naar de Safeway waar we zelfs Nederlands brood vonden. Gelukkig, want het Amerikaanse brood is zo ontzettend zoet. We kregen weer een mooi plekje op het Burnaby Cariboo RV Park. Anne-Marie en Erik gingen de was doen en Joris en Anouk gingen intussen lekker even zwemmen. Daarna aten we buiten lekker spaghetti. Helaas zaten er zo veel muggen dat we daarna maar naar binnen zijn gegaan.
Morgen gaan we Downtown Vancouver en het Stanley Park bekijken.
rode en witte bloemen en er hingen nog banjers van de Olympische Winterspelen.
Al vrij snel reden we Vancouver binnen. Omdat het nog vroeg was besloten we eerst naar Lynn Canyon Park te gaan in plaats van naar de campground. We reden dwars door Vancouver heen en een brug over naar North Vancouver. Hier reden we eerst nog verkeerd. Het was een doodlopende straat met wegwerkzaamheden. De voltallige ploeg wegwerkers gaf ons aanwijizingen om te kunnen keren en gaf ons daarna een compliment "You did a good job, guys". Aardig zijn ze wel die Canadesen. Daarna maar even bij een benzinepomp navraag gedaan en koffie gehaald. Gelukkig hadden we het toen snel gevonden. We moesten even zoeken voor een parkeerplaatsje en zagen al meteen een woodpecker in een boom met een rode kuif. Helaas waren we net te laat voor een goede foto. Eerst op de parkeerplaats nog maar wat gegeten en toen het park in. Je loopt hier over een suspensionbridge. Dit is een een lange houten wiebelende hangbrug over een canyon. Bij iedere stap wiebelt de brug. Het was best druk, dus je kunt nagaan hoe erg de brug wiebelde. Wij vonden het wel leuk. Onder de brug stroomt in de diepte een riviertje en aan één kant zie je een kleine waterval. Deze heeft een soort natuurlijke glijbaan utigesleten waar mensen vanaf aan het glijden waren. Na de brug zijn we door een prachtig bos naar het water gelopen. Hier kun je over stenen klauteren en in het water zwemmen. Echt zwemmen ging niet, het water was steenkoud, maar we konden wel even lekker afkoelen. Joris en Anouk hebben een hele tijd rondgeklauterd en daarna zijn we door het bos weer terug gegaan naar de brug. We vonden het een erg mooi plekje en ook wel even lekker na al dat stadsgeweld.
Voordat we naar de campground gingen zijn we eerst nog boodschappen gaan doen, omdat we geen vlees, groenten en fruit mee over de grens mochten nemen. Dit keer gingen we naar de Safeway waar we zelfs Nederlands brood vonden. Gelukkig, want het Amerikaanse brood is zo ontzettend zoet. We kregen weer een mooi plekje op het Burnaby Cariboo RV Park. Anne-Marie en Erik gingen de was doen en Joris en Anouk gingen intussen lekker even zwemmen. Daarna aten we buiten lekker spaghetti. Helaas zaten er zo veel muggen dat we daarna maar naar binnen zijn gegaan.
Morgen gaan we Downtown Vancouver en het Stanley Park bekijken.
