Kauffeld in
Amerika en Canada 2010
Amerika en Canada 2010
Hieronder staat het reisverslag van 25 aug 2010
Om 8.30 uur reden we naar Many Glacier om te gaan paardrijden. Many Glacier is een gedeelte van het Glacier National Park. Bij de ingang kochten we eerst een toegangskaart en om 9.15 uur stonden we bij de koraal. We hadden namelijk op de site gelezen dat we drie kwartier van te voren aanwezig moesten zijn. We moesten ons echter pas om 10.00 uur komen melden. Daarom gingen we aan de overkant nog even naar het Many Glacier Hotel. Een prachtig hotel, helemaal van hout gemaakt, aan de rand van een prachtig meer. Hier haalden we een beker koffie en thee die we buiten in het zonnetje opdronken.
Om 10.00 uur gingen we ons melden. Eerst moesten we nog vijf formulieren ondertekenen, echt op zijn Amerikaans en daarna kregen we uitleg over het Western Style rijden. Net even anders dan de English Style bij ons. Er zou nog een ander gezin komen, maar die kwamen niet opdagen. Zo kwam het dat we een privétour kregen van cowboy Taylor. Anouk kreeg paard Donny, Joris kreeg Cole, Anne-Marie kreeg Laufen en Erik kreeg Bic Mac toegewezen. Allemaal brave paarden. We moesten alleen opletten dat ze onderweg niet gingen eten, maar ook dat ging prima. Het was intussen al zo warm geworden dat de vesten uit konden.
We reden door prachtige bossen, langs het blauwe Sherburne Lake en over een uitgestrekt gebied dat Cracker Flats heette. En dat alles omgeven door bergen met eeuwige sneeuw op de toppen. We reden over smalle paadjes. Dan weer omhoog, dan weer omlaag en af en toe door een stukje water. We hoopten natuurlijk hier eindelijk een beer te zien, maar helaas. We zagen alleen een pootafdruk van een zwarte beer. Na twee uur kwamen we weer terug bij de koraal. We hadden genoten van de mooie rit.
Daarna reden we terug naar het plaatsje St. Mary. We hadden intussen honger gekregen en bij een lokaal restaurantje gingen we lekker iets eten. Het was intussen behoorlijk warm geworden. Nadat we ons hadden omgekleed gingen we naar het Glacier National Park. We konden hier zo doorrijden met ons kaartje van vanmorgen en parkeerden de camper bij het visitor center. Je mag namelijk de Going to the Sun Road in het park niet rijden met een voertuig langer dan 20 feet en die van ons is 30 feet. Bij het visitor center zagen we een hoog nest op een paal met twee roofvogels erin. Dit bleken Ospreys te zijn. We zoeken thuis nog wel op wat de Nederlandse naam hiervoor is. Na een paar foto's te hebben genomen namen we de shuttlebus naar Logan Pass. De weg ging langs het blauwe St. Mary Lake, mooie uitzichten op de gletsjers in het park en lang de Weeping Walls waar het smeltwater langs de rotsen naar beneden valt tot aan de weg.
Bij de Logan Pass gingen we eruit om de trail naar Hidden Lake te lopen. Via boardwalks en rotspaadjes klommen we omhoog tot voorbij de eeuwige sneeuwgrens. Overal om ons heen bloeiden paarse, witte, gele en rode bloemen. Onderweg zagen we een White Tail Deer, een aantal Hairy Marmots, Colombian Ground Squirrels, Pronghorn Sheep en Mountain Goats. Eén witte Mountain Goat lag op een stuk sneeuw. Een heel mooi gezicht. Af en toe moesten we een stroompje smeltwater oversteken en uiteindelijk kwamen we boven aan bij het Hidden Lake. Ook weer een mooi blauw meer tussen de bergen, maar vooral de tocht er naar toe met al die dieren was erg leuk. Na ongeveer twee uur waren we weer beneden en namen de shuttlebus weer terug naar de campground waar we om 19.30 uur weer aankwamen. Een lange, maar erg mooie dag dus.
We maakten snel een lekkere pan spaghetti. Daara deden we nog een was, zodat we de rest van de vakantie vooruit kunnen. Morgen proberen we zo ver mogelijk richting Yellowstone National Park te komen.
Om 10.00 uur gingen we ons melden. Eerst moesten we nog vijf formulieren ondertekenen, echt op zijn Amerikaans en daarna kregen we uitleg over het Western Style rijden. Net even anders dan de English Style bij ons. Er zou nog een ander gezin komen, maar die kwamen niet opdagen. Zo kwam het dat we een privétour kregen van cowboy Taylor. Anouk kreeg paard Donny, Joris kreeg Cole, Anne-Marie kreeg Laufen en Erik kreeg Bic Mac toegewezen. Allemaal brave paarden. We moesten alleen opletten dat ze onderweg niet gingen eten, maar ook dat ging prima. Het was intussen al zo warm geworden dat de vesten uit konden.
We reden door prachtige bossen, langs het blauwe Sherburne Lake en over een uitgestrekt gebied dat Cracker Flats heette. En dat alles omgeven door bergen met eeuwige sneeuw op de toppen. We reden over smalle paadjes. Dan weer omhoog, dan weer omlaag en af en toe door een stukje water. We hoopten natuurlijk hier eindelijk een beer te zien, maar helaas. We zagen alleen een pootafdruk van een zwarte beer. Na twee uur kwamen we weer terug bij de koraal. We hadden genoten van de mooie rit.
Daarna reden we terug naar het plaatsje St. Mary. We hadden intussen honger gekregen en bij een lokaal restaurantje gingen we lekker iets eten. Het was intussen behoorlijk warm geworden. Nadat we ons hadden omgekleed gingen we naar het Glacier National Park. We konden hier zo doorrijden met ons kaartje van vanmorgen en parkeerden de camper bij het visitor center. Je mag namelijk de Going to the Sun Road in het park niet rijden met een voertuig langer dan 20 feet en die van ons is 30 feet. Bij het visitor center zagen we een hoog nest op een paal met twee roofvogels erin. Dit bleken Ospreys te zijn. We zoeken thuis nog wel op wat de Nederlandse naam hiervoor is. Na een paar foto's te hebben genomen namen we de shuttlebus naar Logan Pass. De weg ging langs het blauwe St. Mary Lake, mooie uitzichten op de gletsjers in het park en lang de Weeping Walls waar het smeltwater langs de rotsen naar beneden valt tot aan de weg.
Bij de Logan Pass gingen we eruit om de trail naar Hidden Lake te lopen. Via boardwalks en rotspaadjes klommen we omhoog tot voorbij de eeuwige sneeuwgrens. Overal om ons heen bloeiden paarse, witte, gele en rode bloemen. Onderweg zagen we een White Tail Deer, een aantal Hairy Marmots, Colombian Ground Squirrels, Pronghorn Sheep en Mountain Goats. Eén witte Mountain Goat lag op een stuk sneeuw. Een heel mooi gezicht. Af en toe moesten we een stroompje smeltwater oversteken en uiteindelijk kwamen we boven aan bij het Hidden Lake. Ook weer een mooi blauw meer tussen de bergen, maar vooral de tocht er naar toe met al die dieren was erg leuk. Na ongeveer twee uur waren we weer beneden en namen de shuttlebus weer terug naar de campground waar we om 19.30 uur weer aankwamen. Een lange, maar erg mooie dag dus.
We maakten snel een lekkere pan spaghetti. Daara deden we nog een was, zodat we de rest van de vakantie vooruit kunnen. Morgen proberen we zo ver mogelijk richting Yellowstone National Park te komen.
