31 juli 2023
Vanmorgen moesten we zowaar de wekker zetten, we beginnen te wennen aan het tijdverschil. Toch wilden we vandaag op tijd op pad om de hitte voor te zijn in het Badlands National Park. Zo kwam het dat we al om half zeven in de auto zaten, zoals een Amerikaan in het park zo mooi zei "beat the heat", want het kan hier enorm heet worden in de loop van de dag. Al meteen na binnenkomst bij het eerste viewpoint in het park zagen we waarom het zo genoemd wordt. Het lijkt wel alsof je op een andere planeet rondloopt. Een enorm onherbergzaam gebied. Hoe ze hier vroeger met huifkarren doorheen zijn getrokken is ons een raadsel. Zelfs de Indianen noemden dit al Badlands in hun eigen taal. Wij kunnen nog de airco aanzetten in de auto en op de paden hoeven we ons niet al te druk te maken over de ratelslangen die hier leven, maar dat was vroeger wel anders.
Double click Amerika 2023
Bij het volgende viewpoint gingen we eerst een korte trail lopen, de Window trail. Een gemakkelijke trail over een vlonderpad. Aan het einde van het pad wachtte een verrassing, een bergschaap, of zoals ze hier zeggen een bighorn sheep. Hij trok zich niets aan van de mensen op het pad.
Daarna liepen we de Door Trail, eerst ook weer over een vlonderpad, maar daarna kon je naar beneden klauteren het buitenaardse landschap in. Lekker op de vroege morgen even zo klimmen en klauteren, wat was het hier mooi. Achteraf het mooiste gedeelte van het park vonden wij. 
We vervolgden de weg door het park en stopten af en toe bij een viewpoint, maar vooral het rijden door het park zelf vonden we erg mooi. Toch is dit niet het mooiste park dat we ooit gezien hebben, maar als je toch in de buurt bent zeker de moeite waard.
Toen we het park uitreden reden we zo het dorpje Wall in. Hier was vroeger de eerste Wall drugstore, later werd dit het miljardenconcern Wallmart en Wallgreens. Ze probeerden vroeger klanten te trekken door overal borden te plaatsen dat bij de Walldrug de koffie maar 5 cent was. Ook nu zagen we, niet overdreven, wel honderd borden op weg hiernaartoe. De Walldrug zelf is een grote touristtrap, maar toch leuk om even gezien te hebben.
Onze magen begonnen intussen te knorren, dus reden we snel naar Rapid City. Hier gingen we lunchen bij de Firehouse Brewery, een oude brandweerkazerne en nu een brouwerij. Al van buiten zag deze er erg mooi uit, de oude kazerne met een grote muurschildering van een brandweerman en ook binnen was het heel sfeervol. We bestelden een flight met zes biertjes die we samen deelden en die prima smaakten en ook het eten was erg lekker.
Daarna liepen we Main Street af met op iedere hoek een levensgroot standbeeld van een president. Ze zijn nu tot en met Obama gekomen. Wij vonden echter het beeld van de native moeder en kind bij de prairyshop het mooiste en wat een mooie winkel was dit. Helaas waren de spullen die ze er verkochten stervensduur, dus toch maar niks gekocht.
Dit deden we wel ever verderop bij een platenzaak. Hier vonden we weer wat mooie singeltjes voor in onze jukebox. We liepen nog even de Streetart Alley in, wel mooi, maar we hebben al mooiere gezien. Daarna liepen we via nog wat standbeelden van presidenten weer terug naar de auto.
Onderweg terug naar onze cabin stopten we nog even bij de filmset van Dances with Wolves, de bekende film met Kevin Costner. Het gebouwtje van Fort Hays waar hij zich moet melden voor de zijn opdracht staat hier. De film is hier een stukje verderop opgenomen en daarna hebben ze dit gebouwtje hier neergezet. Nog een stukje verderop was een grote kerstwinkel. Altijd leuk, dus daar moesten we natuurlijk ook even binnen.
De rest van de middag relaxen en zelf een keer koken, een lekker pan nasi, ook wel weer even fijn na al dat uit eten. Rond acht uur reden we weer naar Mount Rushmore en gelukkig ging de avondceremonie deze keer wel door. Met eerst een verhaal en een filmpje over de vier presidenten en daarna het lied America the beautiful, waarbij op het laatst de lichten ontstoken werden. Natuurlijk mocht het volkslied ook niet ontbreken en helemaal op het einde werden alle aanwezige militairen, past and present, geëerd. Zij mochten ook de vlag strijken.
Hierna gingen alle toeschouwers tegelijk weg, vijf lagen van de parkeergarage tegelijk. In Nederland zou dit een puinhoop worden, maar hier gaat dat zo netjes en gestroomlijnd dat we binnen vijf minuten alweer op weg waren. Een mooie afsluiting van onze dagen in de Black Hills.