Double click Thailand 20112011
25 juli 2011
We werden vanmorgen keurig op tijd opgehaald. In het busje zat al een gezin uit Veldhoven met drie kinderen. Onze gids Tom vertelde alvast het één en ander over het Baan Chang olifantencentrum. De olifanten die hier leven komen overal vandaan. Veel van hen zijn echt slecht behandeld. In dit olifantenkamp hoeven ze geen kunstjes te doen, zoals schilderijen maken of op twee poten te zitten. Ook hoeven ze geen toeristen rond te sjouwen in een bak op hun rug. De toeristen zitten hier zonder iets in hun nek of op hun rug. Er wordt ook hier wel een stok gebruikt, maar meer zoals bij ons een zweep bij paarden. Niet om ze te mishandelen. Ze worden hier ook niet van hun kleintjes gescheiden en mogen hier oud worden. Ze lopen ieder een paar rondjes van een uur per dag, worden gewassen en de rest van de dag bestaat uit eten, eten en nog eens eten.
Ze eten 250 kilo gras per dag. Bananen zijn gewoon een extraatje. Onze eerste stop was bij een papiermakerij. Hier wordt van olifantendrollen papier gemaakt. Eerst gekookt, dan gebleekt en dan gezeefd en gedroogd. Na deze stop duurde het nog een uurtje voordat we bij het olifantencentrum aankwamen. Daar kregen we eerst koffie, thee of water en er stonden volop bananen en minibanaantjes klaar. We kregen allemaal een mahoutoutfit aan en er werd al gewaarschuwd dat we erg vies zouden worden vandaag. Daarna kregen we een korte uitleg over hoe we de olifanten moesten benaderen en mochten toen de olifanten bananen voeren. Er waren ook twee kleintjes bij, heel erg schattig. Bij één olifant moesten we heel voorzichtig zijn. Hij is hier opgevangen na heel lang mishandeld te zijn geweest.
Hierna kregen we intstructie hoe op te stappen. Er kwamen twee olifanten om te oefenen. De olifant ging liggen en via zijn voorpoot moest je opstappen en op nek springen. De oren vasthouden en dan ging de olifant staan. Best we hoog. Daarna oren vasthouden en de olifant ging weer liggen, waarna je jezelf er aan de andere kant weer van af moest laten glijden. Hierna leerden we commando's geven. Kwee voor opzij, Pai voor rechtdoor en How voor stop. Hierbij moest je met je benen aansporen. Eigenlijk zoals bij paardrijden. Ook dit gingen we oefenen. Daarna was het tijd voor de lunch. Het lekkerste Thaise eten tot nu toe.
Na nog even lekker geluierd te hebben in de hangmatten kregen we per twee personen een olifant toegewezen en Anouk mocht alleen op een jonge olifant. Iedere olifant heeft zijn eigen mahout die ons begeleidde. We gingen de jungle in en af en toe ging het stijl omhoog en dan weer stijl naar beneden. Echt lekker zat het niet, maar na een tijdje begon het te wennen. Geweldig om dit mee te maken. Het schuurde wel heel erg met blote benen. De huid van een olifant lijkt wel een cocosmat. Af en toe bliezen ze lekker een heleboel zand over ons heen en bij een plas water kreeg Anouk zelf een hele plens modder over zich heen. Na een half uurtje stopten we om water te drinken. In de verte zagen we de lucht al donker te worden en even later begon het te druppelen. Snel moesten we weer opstappen, maar toen begon het hard te waaien en een beetje te onweren. Anouk moest afstappen, omdat haar olifant snel kon schrikken. Even later begon het te gieten, een echte tropische regenbui en moesten we allemaal afstappen. De olifanten kunnen uitglijden in de modder en ze willen natuurlijk geen risico nemen met de toeristen. We liepen het laatste stukje achter de olifanten aan op de slippers van de mahouts.
Toen we weer terug waren gingen we meteen naar het water om de olifanten te wassen. Het werd een heel watergevecht met de Mahouts, nat waren we toch al. De olifanten vonden het wassen en borstelen heerlijk. Je kunt ook zien dat de mahouts een goed contact hebben met hun olifant. Ook zij hadden er echt plezier in. Daarna konden we ons even afspoelen onder de een koude douche met de deur op een kiertje, want de electriciteit was inmiddels uitgevallen. Snel werd er water gekookt voor nog een kopje koffie of thee en de minibanaantjes stonden ook weer klaar. Daarna werden we met het busje weer terug gebracht naar Chiang Mai, naar ons hotel waar we een lekkere douche namen.
Vanavond zijn we zoals gepland gaan eten bij het Good View restaurant. Een gezellig restaurant met allemaal lampions aan de Ping rivier. Iedere avond speelt hier een enorm goede band. De soep was wat minder, maar de rest van het eten was lekker. We moesten ook nu weer erg lachen om de bediening. Er staan twee Thai de hele avond klaar om je drinken bij te schenken en dat doen ze dan ook zo'n beetje na iedere slok. Eén neemt de bestelling op, een ander komt het voorgerecht brengen en nog weer één het hoofdgerecht. Dat van Erik ging niet helemaal goed en dan komt er weer iemand anders. Alles wat je besteld wordt op een stapeltje briefjes geschreven en om de beurt komen ze allemaal de briefjes bekijken, zo om de vijf minuten. Echt lekkere toetjes hadden ze niet, dus namen we een songtaew naar de Mac voor een lekkere dipped cone. De kinderen willen dat ik ook nog even vermeld dat je als je hier bij de Mac een hamburger vraagt te horen krijgt dat ze die niet hebben. Als je dan een cheeseburger vraagt zonder kaas is dat "no problem". Er is er nog geen één op het idee gekomen dat dit gewoon hetzelfde is. Na het ijsje kochten we bij de Night Market nog een sporttasje voor alle souvenirs en wat zware spullen die we in de handbagage mee kunnen nemen, omdat we bij de vorige binnenlandse vlucht zoveel overgewicht hadden.
