Na ons ontbijtje en een lekkere kop koffie en thee gingen we weer op weg. De zon scheen al lekker. We reden de via de Maligne Road eerst naar het Medicine Lake. Zo konden we onderweg nog proberen om beren te spotten, maar helaas. Geen beer te zien. Het Medicine Lake was ook weer een heel mooi meer om te zien. Het bijzondere van dit meer is dat het water van dit meer in het najaar helemaal verdwijnt in een ondergronds stelsel. In het voorjaar vult het meer zich weer met smeltwater.
Dou Canada & Amerika 2016
7 augustus 2016
We reden de Maligne Road weer terug naar de Fifth Bridge van de Maligne Canyon. Toen we goed en wel over de brug waren hoorden we een raar getik. Het bleek een mooie specht te zijn. Terwijl we stonden te kijken vroeg een Canadees stel om van hen een foto te maken bij de brug, omdat hij haar daar net ten huwelijk had gevraagd. Natuurlijk wilden wij dat wel doen. We vertelden dat wij inmiddels 25 jaar getrouwd zijn. Na een leuk gesprek begonnen we aan de wandeling door de canyon. Via een pad langs de rivier liepen we omhoog.
Hierbij passeerden we in totaal vijf bruggen. We zagen het blauwe water met een enorme snelheid naar beneden stromen en de canyon werd steeds dieper. Langs alle kanten stroomde en kletterde het water naar beneden. Wat een mooie wandeling weer.
Bij de First Bridge stond een Tea House. Hier dronken we op het terras koffie en we aten er een lekker stuk appeltaart bij. Dat hadden we wel weer verdiend vonden we.
Na een tijdje uitgerust te hebben liepen we eerst via een mooi bospad en vanaf de Fourth Bridge langs het water weer terug naar de Fifth Brigde waar onze auto nog stond. Onderweg raakten we aan de praat met een ander Nederlands gezin en zij maakten nog een mooie foto van ons bij het water.
Terug bij de auto was het intussen alweer lekker warm geworden. Anne trok dan ook haar korte broek weer aan. Erik had die heel optimistisch vanochtend al aan getrokken. We reden de Maligne Road weer verder. Tussen mooie bossen met weer mooie bergen in de verte. Helaas was er ook een groot deel van het bos afgebrand. We lazen ergens dat dit pas vorig jaar juli was gebeurd.
Aan het einde van de Maligne Road kwamen bij het Maligne Lake. Hier aten we op een aanlegsteigertje onze broodjes op en bleven we nog lekker even een tijdje in het zonnetje zitten. Heerlijk, net vakantie. We gingen nog even bij het boathouse kijken. We konden van hieruit maar een klein gedeelte van dit enorme meer zien. De rest kun je per boot bekijken, maar daar hadden we niet zo'n zin in.
We reden op ons gemak weer terug en onderweg keken we nog goed of we nog wildlife zagen. Helaas, alleen op het einde een klein hertje. Gelukkig hadden we in Banff NP al twee beren gezien. Tegen vier uur waren we weer terug bij onze cabin waar we lekker even gingen relaxen. Voor het avondeten maakten we een pan nasi met saté en dat smaakte heel goed. Vanavond kijken we nog wel een serie op de laptop. Morgen staan we een beetje op tijd op. We rijden dan naar Clearwater waar we het Wells Grey Provincial Park gaan bezoeken.