Vannacht zijn we weer door een tijdzone heengevaren en ging de klok weer een uur terug. Het tijdverschil met Nederland is nu tien uur. We waren dan ook alweer vroeg wakker en dat kwam goed uit want we hadden maar iets meer dan een halve dag in Ketchikan Alaska. We zagen het mooie plaatsje vanaf de boot al goed liggen. Snel gingen we ontbijten en we waren zo vroeg in de ochtend zeker niet de enigen. Er was weer volop keuze bij het ontbijtbuffet en we aten ons ontbijtje op aan een tafeltje aan het raam met ook hier weer mooi uitzicht op Ketchikan.
Dou Canada & Amerika 2016
19 augustus 2016
Eerst moesten we onze boardingpassen laten scannen en daarna liepen we via een lange loopbrug van de boot af. We kwamen eerst door een aantal souvenirwinkels. Het lijkt Disneyland wel. In de hoofdstraat gingen we op zoek naar wifi. Die vonden we in een grappige antiekzaak. Hier kon je gratis internetten en koffie drinken. We zetten de verslagen van de afgelopen dagen weer online en hadden nog even contact met het thuisfront. Intussen hadden we een leuk gesprek met de eigenaar. Een van de weinigen die het hele jaar door in Ketchikan woont. De meeste mensen wonen hier alleen in de zomermaanden.
Ze hadden ons gewaarschuwd om ons vooral warm aan te kleden, maar intussen kwam de zon door en werd het alweer lekker warm. Volgens de man in de antiekzaak uniek in Alaska. We brachten dan ook snel de warme fleecevesten terug naar de boot en namen daarna de bus naar de bovenkant van het stadje. Ketchikan is namelijk tegen een berg aangebouwd. Lans de rivier liepen we weer naar beneden en kwamen onderweg voorbij bruggen waarop we de vele zalmen tegen de stroom in zagen zwemmen. Je hoeft hier niet te vissen, maar hooguit een schepnet mee te brengen. De beren hebben het hier gemakkelijk. Ketchikan is dan ook niet voor niets de zalmhoofdstad van Alaska. Een stuk verderop was een sterke stroming en hier zag je zalmen ook echt omhoog springen. Leuk om te zien.
We liepen weer verder naar beneden en kwamen bij Creek Street. De vroegere rosse buurt van Ketchikan. Nu zitten hier in de mooie huisjes op palen aan de rivier vooral souvenirwinkeltjes. In een cafeetje op Creek Street gingen we op het terras wat drinken.
Daarna liepen we vanaf Creek Street de Maried Man trail naar boven. Waarom deze zo heet weten we nog steeds niet. Via stijle trappen en boardwalks kwamen we boven aan bij een aantal mooie totempalen. We namen dezelfde weg weer terug naar beneden en liepen via een winkelstraat weer terug naar de haven. Daar lagen intussen nog drie cruiseschepen. Wat een enorme boten allemaal. Op een terrasje vlakbij onze boot namen we nog een lekker biertje uit Alaska. De red amber Kenali.
We hadden intussen alles gezien en liepen weer terug naar de boot. Na het scannen van onze pasjes en controle van ons cameratasje liepen we door de metaaldetector weer aan boord. We haalden wat lekkers bij de snackbar en pizzeria en gingen dit op een ligbedje aan het zwembad opeten. Heerlijk zo in het zonnetje. We zouden om 13.30 uur vertrekken, maar dit werd  uiteindelijk twee uur. Net toen de boot weer vertrok werd het mistig en begon het te regenen. We hadden echt geluk gehad met het weer deze ochtend.
Het bleef een tijdje regenen en aan boord was niet veel te doen op dat moment. Dus gingen we lekker even relaxen op de kamer. Om 17.00 uur gingen we warm ingepakt op het promenadedek staan, want vanaf die tijd zou er kans zijn op wildlife. Toen we buiten kwamen miezerde het nog steeds en was het flink mistig. Er viel zefs af en toe een sneeuwvlok. Wat een verschil met vanochtend. Ineens zagen we kleine zwart-witte dolfijntjes voorbij komen. Ook sprongen er steeds zalmen voorbij.

Een uur later trok de mist langzaam weg. Net op tijd, want we kwamen door een ontzettend mooi gebied, de Snow Passage. Hier zouden we ook kans hebben om grijze walvissen te zien. Lange tijd zagen we alleen af en toe een zeehondje in de verte, maar we hadden geluk. Ineens zagen we drie walvissen voorbij komen. Eerst zag je de spray van het water dat ze omhoog spuiten en dan hun staart als ze onder duiken. Die hadden we toch ook maar mooi weer gezien. We bleven nog een tijd staan kijken, maar zagen niets meer. Intussen hadden we het erg koud gekregen en besloten we terug naar onze hut te gaan. Daar zagen we een stukje verderop de nooduitgang open staan en van daaruit konden we helemaal vooraan op de boot komen. We hadden hier mooi zicht op de ondergaande zon en wat bleek. We hadden af en toe al wel wat rare geluiden gehoord in onze hut en nu bleek dat we recht onder de brug liggen. Geen wonder.
We warmden lekker even op in de hut en besloten om bij het buffet te gaan eten. We hadden vanavond geen zin om ons helemaal op te doffen. We gingen nog even kijken naar de Klondike party met de band in het atrium en daarna vonden we het wel mooi geweest. Vannacht varen we naar het volgende plaatsje, Juneau.