Om de grootste hitte voor te zijn vandaag stonden we weer een beetje op tijd op. We kregen ons ontbijt in de lobby van het hotel dat tevens een tourbureautje is. We verwachten er dus niet zo veel van, maar daar hadden we ons in vergist. We konden a la carte alles betellen wat je maar voor je ontbijt kunt bedenken. Erik koos de gebakken eieren met een vers pistoletje en Anne lekkere french toast. Met verse sapjes en shakes erbij en ook de koffie smaakte hier prima.
Dou Vietnam 2017
8 augustus 2017
We gingen op weg naar het Ho Chi Minh Mausoleum, maar we merkten al snel dat het veel te warm was om zo ver te lopen. Daarom lieten we ons lekker met een fietstaxi die kant op brengen. We waren eigenlijk niet van plan om het mausoluem zelf binnen te gaan, maar we zagen dat het er helemaal niet druk was. We sloten aan in de wachtrij. Iedereen werd gecontroleerd en als je te bloot gekleed was mocht je niet naar binnen. Fotocamera's moesten in bewaring gegeven worden en toen we naar binnen gingen moesten zonnebrillen en petten af en mocht er niet meer gesproken of gewezen worden. We liepen een aantal trappen op en kwamen in een ruimte waar het gebalsemde lichaam van Ho Chi Minh in een grote glazen kist lag. Het leek wel een pop. Hij leek verdacht veel op de keizer in het sprookje van de Chinese Nachtegaal in de Efteling. Ook hier had je het idee dat hij ieder moment rechtop kon gaan zitten. Je mocht niet stil blijven staan en we moesten netjes achter elkaar aan lopen. Een flink aantal geüniformeerde militairen zag hier op toe. Al snel waren we dan ook weer buiten. Voor de Vietnamezen zelf is deze plek ontzettend belangrijk. Toch bijzonder om even mee te maken.
Een stukje verderop liepen we langs het presidentiële paleis dat in een mooie botanische tuin ligt. We liepen langs een mooie vijver en daar stond ook nog een huis waar Ho Chi Minh een tijd gewoond en gewerkt heeft en een aantal van zijn auto's die hij geschonken had gekregen. Hij weigerde uiteindelijk om in het presidentiële paleis te gaan wonen. Daarom liet hij een eenvoudig huisje op palen bouwen waar hij ging wonen. Hier namen we ook nog een kijkje.
Een stukje verderop liepen we langs de One Pillar Pagoda die zo bijzonder is omdat hij op één paal in het water staat. Ook hier werd door veel mensen weer wierook gebrand en gebeden.
We liepen het park weer uit en namen op de hoek een fietstaxi. Deze keer naar het oorlogsmuseum van Hanoi. Hier dronken we op een terrasje eerst een koude cola en daarna gingen we buiten het museum de tanks en vliegtuigen bekijken. Vietnamese en veroverde Amerikaanse. Er was ook een neergestort Amerikaans vliegtuig te zien dat zich met de neus in de grond had geboord. Binnen in het museum natuurlijk veel foto's van de heldendaden van het Vietnamese leger. Een eenzijdige kijk op de oorlog, maar wel te begrijpen.
We liepen weer een stukje, maar besloten toch maar weer een fietstaxi terug te nemen naar het hotel. Daar dronken we in de lobby een lekker koud glas sap. Het was intussen het heetste moment van de dag dus gingen we op de kamer lekker even afkoelen. We namen nog wat fruit en koffie mee naar boven. Allemaal complementary. Echt netjes hier.
Toen we lekker uitgerust en afgekoeld waren liepen we weer naar het meer om de hoek. Daar dronken we op een gezellig terrasje aan het water een lekkere Vietnamese ijskoffie en een biertje. Daarna liepen we nog wat door de gezellige straatjes. De ene straat verkoopt alleen maar schoenen, de andere brillen, de volgende sieraden, enz. Ook was er nog een soort markt met weer allemaal groenten, fruit en vlees dat zo aan de kant van de weg verkocht wordt.
We liepen naar een Korean BBQ restaurant vlakbij het water. Joris had ons op het hart gedrukt dat we dat zeker moesten proberen. Dit had hij in China veel gedaan. We bestelden gemarineerd vlees, kip en groenten. In het midden van de tafel zat een gas bbq met een ijzeren plaat erop. Hierop werd voor ons alles gegrild. Tijdens het grillen werd het vlees met een schaar in kleinere stukjes geknipt. En inderdaad. Joris had gelijk, het smaakte heerlijk. Morgen trekken we weer verder, maar als we terug zijn in Hanoi gaan we hier zeker nog een keer eten.