Double click Amerika 2018
1 augustus 2018
Wat een fantastiche dag weer. We hebben walvissen gezien :)
Nadat we alle spullen weer in de auto hadden geladen gingen we op weg om de veerboot van 10.30 uur te kunnen halen. We gaan namelijk op weg naar Olympic National Park en om hier te komen moet je of een heel stuk omrijden of je kunt met de veerboot naar de overkant. We kwamen netjes op tijd aan en mochten al snel de boot oprijden. Het was flink bewolkt en het regende een beetje, dus veel uitzicht hadden we niet.
Al snel waren we aan de overkant en daar reden we door een paar mooie dorpjes aan de kust. In Port Angeles reden we eerst naar het Super8 motel. We waren er al om 12.00 uur, maar we kregen toch al een kamer. Daar dropten we snel de bagage om vervolgens naar de haven te rijden. Bij de parkeerplaats zagen we een paar enorme murals. Ook al weer zo knap gemaakt. Er was een gezellige straat met winkeltjes en restaurantjes en bij de Next Door Gastro Pub gingen we lunchen. Er was alleen nog plaats aan de bar, maar dat vonden wij net zo gezellig. En nu Anouk boven de 21 jaar is mag dit ook. Het eten was hier erg lekker. In het gezellige straatje gingen we nog een paar antiekwinkeltjes binnen. We zagen de mooiste spulletjes voor weinig geld. Jammer dat we niks mee kunnen nemen.
Tegen drie uur liepen we naar de haven. Bij de Dairy Queen aten we nog lekkere ijsjes en Erik nam een milkshake als toetje. Om 15.15 uur mochten we aan boord van de Island Adventures. We hadden geluk, want we waren deze middag maar met een hele kleine groep. Alle ruimte dus om rond te lopen en op verschillende plekken te gaan zitten en staan. We vaarden de haven uit en ondanks dat de zon intussen was doorgebroken deden we toch maar onze vesten en softshelljacks aan. Op het water is het hier al snel tien graden kouder dan op het land. We zagen Port Angeles langzaam uit het zicht verdwijnen met op de achtergrond de bergen en Mount Olympic van het Olympic National Park.
Weer een stukje verderop zagen we de volgende Humpback Whale. Ook hij liet zijn taart weer goed zien. Aan de witte tekening en de oneffenheden aan de onderkant van zijn staart kunnen ze precies zien welke walvis dit is of dat het een nieuwe in dit gebied is.
Na een uurtje varen zagen we ineens een stukje verderop water omhoog spuiten en dat betekende een walvis. Het bleek een Humpback Whale (bij ons een bultrugwalvis) te zijn. Volgens de biologe aan boord lag hij te slapen. Om de paar minuten kwam er een fontein van water omhoog en we hadden geluk. De walvis werd wakker terwijl we steeds dchterbij kwamen en nu zagen we ook zijn staart omhoog komen als hij onder dook. Op een gegeven moment was hij zelfs heel dichtbij de boot. Wat een geweldig gezicht. We konden ook goed de bulten op zijn rug zien waar hij zijn naam aan te danken heeft en de twee neusgaten waarmee hij als hij uitademt water omhoog spuit. Een Humpback Whale heeft er namelijk twee.
Ineens zagen en hoorden we bij een boot een stuk verderop nog een walvis die met zijn staart op het water aan het slaan was. Dit is hun manier van communiceren en dat wilde hij schijnbaar doen met de walvis die we net gezien hadden. Snel vaarde onze boot zijn kant uit en hier kregen we een hele show. Deze walvis sloeg met zijn staart op het water en rolde in het rond. Echt geweldig. Volgens de biologe aan boord komt het ook niet vaak voor dat ze dit zo zien. We bleven dan ook net zo lang kijken totdat deze walvis weer verdwenen was.
We vaarden verder richting Vancouver Island. Daar zagen we het plaatsje Victoria goed liggen waarvandaan we twee jaar geleden een walvistocht hadden gedaan. Op de rotsen bij een mooie vuurtoren zagen we kleine witte zeehonden, enorme goudkleurige Californische Zeeleeuwen en grote donkerbruine Stellarzeeleeuwen die lekker aan het zonnen waren.
Daarna was het tijd om terug te varen. We gingen lekker binnen bij de verwarming zitten met een warme chocolademelk erbij. Intussen liet de biologe de foto's zien die zij zelf gemaakt had en ze vertelde dat ze twee van de drie walvissen van vandaag had kunnen identificeren. Deze tochten zijn dan ook niet alleen voor de toeristen, maar ook om de walvisstand hier in de gaten te kunnen houden. Iedere maatschappij heeft dan ook zeebiologen aan boord.

Om half acht waren we terug in de haven. We hadden 's middags al goed geluncht en we hadden het koud. Daarom besloten we om wat bij de McDonalds te halen en dit op de hotelkamer op te eten. Een middag op zee maakt slaperig. We zochten dan ook nog wel de foto's van vandaag uit, maar het reisverlag moest maar wachten tot morgen.