Double click Amerika 2018
9,10 augustus 2018
We hoefden vandaag nog "maar" tweeëneenhalf uur te rijden, dus deden we het rustig aan vanochtend. Erik en Anne gingen tegen negen uur nog wel ontbijten, maar dat stelde hier niet zoveel voor. Voor Anouk namen we thee en een banaan mee naar de kamer. Toen ook Anouk wakker was pakten we op ons gemak alles in en tegen elf uur gingen we weer op weg. Na een stukje rijden werd het steeds mistiger en we beseften dat dit rook was in plaats van mist. In Californië en Oregon woeden op dit moment de grootste bosbranden ooit. Wij hebben tijdens onze reis steeds het geluk gehad dat we net ergens geweest waren voordat er geen zicht meer was door de rook. Op de een of andere manier waren we de branden steeds voor. We stopten onderweg nog even bij een Panera Bread voor een kop soep en een broodje en toen kwamen we in de buurt van San Francisco. Ineens zagen we de Golden Gate bridge opdoemen met op de achtergrond de skyline van San Francisco. De brug lag voor een groot gedeelte in de mist verstopt. We reden eerst naar een aantal uitzichtpunten om foto's te maken. Het was hier ontzettend druk, maar het lukte. Toch wel een mooi gezicht, juitst met die mist erbij.
Even later reden we de brug over. Aan weerszijden hadden we totaal geen zicht meer vanaf de brug en ook een paar meter voor ons niet. Een hele aparte gewaarwording. Voorbij de brug was er ineens geen mist meer. We reden naar het vliegveld en Anne en Anouk stapten alvast uit met de bagage terwijl Erik de auto in ging leveren. Daarna checkten we in en gaven we de koffers af. Netjes binnen het toegestane gewicht. Alle gekochte sneakers zaten dan ook in onze handbagage. Ook bij de handbagagecheck ging het snel. We gingen bij de gate zitten en aten daar ook nog wat. Netjes op tijd mochten we gaan boarden en om 19.30 uur plaatselijke tijd gingen we de lucht in. We zaten op een rijtje van drie en Anouk zat lekker bij het raam. We kregen kip curry te eten en dat smaakte nog best goed. Daarna gingen al snel alle lichten uit en het lukte ons alledrie om een paar uurtjes te slapen. Verder vermaakten we ons met met wat films kijken en lezen. Een uur voor de landing kregen we nog een ontbijtje, maar dat was helaas niet te eten. Alleen het fruit dat erbij zat smaakte nog een beetje.
Netjes op tijd, na negeneneenhalf uur vliegen, landden we in Londen. We zetten onze telefoons van vliegtuigstand af en toen kwamen de mailtjes en appjes van British Airways binnenrollen. Onze volgende vlucht was gecanceld en we waren op een andere vlucht gezet de volgende dag om zes uur 's avonds. We moesten aansluiten bij een bali van British Airways en daar was het een chaos. Er bleken zo'n tien vluchten gecanceld te zijn. Ieder uur één, zogenaamd vanwege het weer. Na anderhalf uur wachten bleek er nog één vlucht extra ingezet te zijn om kwart over zes en daar konden wij gelukkig nog bij. Hierna begon het wachten, want de tijd van deze vlucht werd steeds weer opgeschoven. We aten een broodje en intussen zagen we gewoon alle andere vluchten gaan, ook om 16.15 uur, de tijd waarop we eigenlijk zouden vliegen. Ook gewoon naar Amsterdam. We zagen dat er ook in Amsterdam geen enkele vlucht gecanceld was. Waarschijnlijk kwam het door het uitvallen van vluchten vanwege het slechte weer een dag eerder. Dit werd bij de gate ook toegegeven. We kregen zelfs geen bonnen voor eten en drinken, alleen een flesje water. Echt slecht van deze maatschappij. Uiteindelijk vertrok het vliegtuig om 20.45.  Viereneenhalf uur later dan de oorspronkelijk geplande vlucht. Tijdens deze vlucht kregen we ook alleen weer een flesje water.
Om half elf  's avonds landden we dan eindelijk op Schiphol. Bij de paspoortcontrole ging het gelukkig snel, maar de koffers lieten nog een tijdje op zich wachten. Intussen was bijna alles op Schiphol al gesloten, maar bij de La Place konden we gelukkig nog een saucijzenbroodje krijgen. Daarna haalden we snel onze auto op bij P3 en tegen twee uur 's nachts waren we eindelijk thuis en rolden we na 36 uur wakker te zijn geweest eindelijk ons bedje in.

Geen fijn einde van onze vakantie, maar dat laten we onze rondreis door het Noordwesten van Amerika niet verpesten. Wat hebben wij weer een fantastische vakantie gehad. We hebben zoveel moois gezien. Prachtige nationale parken, vulkanen, bergen, watervallen, geweldige steden, het glasmuseum in Seattle, sprookjesachtige regenwouden, walvissen en de mooie ruige kust. De Dodge Grand Caravan reed geweldig en wat een ruimte hadden we in deze auto. We hebben er 3185 mijl (5126 km) mee afgelegd. We hebben deze keer drie staten bezocht: Californië, Oregon en Washington State. Vooral Oregon vonden we ontzettend leuk. Wat een mooie dingen hebben we daar gezien en wat waren de mensen hier vriendelijk. De combinatie van hotels, motels en Airbnb's beviel ook prima. Met een paar pareltjes ertussen. Het huis op de berg met het prachtige uitzicht bij de Painted Hills. Het mooie huis in de buurt van het Silver Falls State Park waar Anouk nog even mocht paardrijden en het relaxte huis in Seattle staan bij ons bovenaan het lijstje. We hebben een flinke afstand af moeten leggen, maar we hebben nergens het gevoel gehad dat we dingen gehaast moesten doen. Het is dan ook een heel dunbevolkt gebied waar we doorheen zijn gereden. Vaak hadden we onderweg zelfs geen telefoonbereik en hebben we uren op wegen gereden zonder ook maar iemand tegen te komen. Ook dat maakte deze reis heel bijzonder.
Nu zijn de eerste wasjes alweer gedraaid en is dit echt het laatste verslag van deze reis. Gelukkig kunnen we alles nog eens op ons gemak teruglezen en hebben we nog heel, heel veel foto's.