Double click Amerika 2018
21 juli 2018
We beginnen eindelijk aan het tijdverschil te wennen en we sliepen voor ons gevoel zelfs een beetje uit. We ontbeten op ons gemak en reden toen richting Crater Lake National Park. Tegen tien uur reden we het park binnen. We stopten even bij het Visitor Center en daarna reden we door naar de East Rim Village. Daar vonden we al snel een parkeerplekje en we liepen naar de rand van het kratermeer. Wat een enorm meer en wat een intens blauwe kleur heeft dit meer. Het lijkt wel of onze foto's gefotoshopt zijn, maar het meer is echt zo blauw. Het meer is 9,76 kilometer breed en 592 meter diep. Het is dan ook het diepste meer van Amerika en er zijn maar zes meren dieper op de wereld. Crater Lake is eigenlijk de krater van de vulkaan Mazama. Deze is lang geleden uitgebarsten en in de eeuwen daarna heeft de krater zich gevuld met smeltwater. In het meer is intussen een nieuwe vulkaan onstaan die Wizzard  Island wordt genoemd. We gingen bij de mooie oude Crater Lake Lodge op het terras in de schommelstoelen zitten en daar genoten we lekker een tijdje van het uitzicht en het zonnetje.
Even verderop konden we een stukje naar beneden lopen. Daar hadden we nog mooier zich op het meer en Wizzard Island. Hier zagen we nog beter hoe helder het water hier is. We reden weer weg van de parkeerplaats en daar was intussen een flinke file onstaan van auto's die een parkeerplaats zochten. We waren hier mooi op tijd geweest.
Daarna reden we naar de East Rim. Daar liepen we de Sun Notch trail door een mooi bos naar de rand van het kratermeer. We hadden daar prachtig uitzicht op het knalblauwe water en op Wizzard Island. Een stukje verderop op de trail zagen we een vreemde rots uit het water steken. Dit is nog een stukje van de oude top van de vulkaan en wordt Phantom Ship genoemd. We zagen om de krater heen nog meer vulkanen. In totaal zijn er hier in het park alleen al twintig. Allemaal nog actief.
Via een lange slingerweg reden we naar de Pinnacle Valley. Aan het einde van deze weg parkeerden we de auto en daar aten we eerst onze meegebrachte lunch op. Daarna liepen we een korte trail met uitzicht op de Pinnacles. Toen de vulkaan uitbarstte liep hier een lavastroom. Overal ontstonden een soort schoorstenen waaruit stoom ontsnapte. In de loop van de tijd is het zachte gesteente weggespoeld en alleen het harde lavagesteente is overgebleven. Deze Pinnacles zijn enorm hoog. Wat een apart gebied ook weer.
Hierna reden we weer terug richting de ingang. Daar in de buurt liepen we nog een trail. Eerst door een stukje bos, toen over een bruggetje en daarna kwamen we bij een prachtige bergweide met mooie gekleurde bloemen en overal vlogen vlinders rond. We moesten af en toen een beekje oversteken en een stuk over rotsblokken lopen. Wat was het ook hier weer mooi. Wel een beetje jammer dat we hier ondanks onze muggenspray lekgeprikt werden.
Net voor de uitgang staken er ineens een paar hertjes over voor onze auto. Gelukkig op veilige afstand. We reden weer terug naar Union Creek, maar we reden hier eerst nog even een stukje voorbij om de Rogue River Natural Bridge te bezoeken. Nadat we de auto hadden geparkeerd liepen we eerst over een brug. In de diepte zagen we een enorme stroomversnelling. Wat een watergeweld. Een stukje verderop zagen we het water van de Rogue River in de grond verdwijnen. Het water gaat hier door een lavatunnel een stuk onder de grond. Een stuk verderop komt het aan het einde van de lavatunnel met een enorm geweld weer naar buiten.
Terug bij de cabins haalden we een lekker ijsje en daarna besloten we om de rest van de middag lekker te relaxen. Het is per slot van rekening vakantie. Voor het avondeten maakten we soep en bakten we een eitje. Ook wel een keer lekker. We zochten samen de foto's van vandaag uit en de rest van de avond gingen we lekker verder met niks doen. Morgen trekken we weer verder.