Double click Amerika 2018
26 juli 2018
Ook hier in dit motel weer prima geslapen. We zijn sowieso nu helemaal door het tijdverschil heen. Het was dan ook half tien voordat we op de hoek bij een dinner gingen ontbijten. Een lekker Amerikaans ontbijt, zodat we daar even op vooruit konden. Tegenover de dinner was de halte van de tram. We kochten een dagkaart en reden met de tram naar Pioneer Square. Een gezellig plein met het mooie oude Courthouse. Hiervoor stond een paal met wegwijzers van heel veel plaatsen waar we al ooit geweest zijn of waar we deze vakantie nog naar toe gaan.
We stapten hier op een andere tram naar Washington Park en namen daar de shuttle naar het Holocaust Memorial. Daar kwamen we eerst bronzen spulletjes tegen zoals die achtergelaten waren bij de kampen. Vooral het kleine kinderschoentje en de teddybeer maakten indruk. Verderop was een muur met een zwarte marmeren plaat. Op de marmeren plaat stond in het kort het verhaal van de Holocaust en op de stenen muur herinneringen van overlevenden die heel veel indruk op ons maakten. Op de achterkant van de muur stonden in zwart marmer de namen van omgekomen familieleden van overlevenden en nabestaanden die in Oregon wonen. Heel indrukwekkend allemaal.
We liepen verder naar de Rose Test Garden. Hier staan wel tienduizend verschillende soorten rozen en er worden hier steeds nieuwe soorten gekweekt. De rozen staan in deze periode allemaal in bloei. Wat een mooi gezicht. Van hele kleine microroosjes tot hele grote in alle kleuren die je maar kunt bedenken zo ver je maar kunt kijken.
Van hieruit liepen we naar de Japanese Garden. Op dit moment heerst er in Oregon ook een hittegolf net zoals in Nederland op dit moment. We gingen dan ook eerst even uitpuffen in het theehuis. Heerlijk even wat drinken bij de airco. Daarna liepen we door de Japanse tuinen. Wel mooi, maar we hadden er eigenlijk meer van verwacht. Al snel namen we dan ook weer de shuttle terug naar het tramstation.
Met de tram reden we terug naar Pioneer Square en van daaruit liepen we naar een plek waar heel veel foodtrucks stonden. Hier staat Portland echt bekend om. Alles draait hier om eten en drinken. En om canabis die hier legaal is. Volgens onze Uber chauffeur gisteren zijn er meer canabisverkooppunten dan Starbucks hier en dat zegt in Amerika wel wat. Bij de foodtrucks bestelden we allemaal wat lekkers te eten.
Daarna liepen we een stukje verder naar de Powells City of Books. Niet zomaar een boekwinkel, maar eentje zo groot als een huizenblok hier. Je krijgt bij de ingang dan ook een plattegrond mee. We dronken er koffie,maar kochten er verder niets. We liepen weer verder en kwamen bij het Chinatown van Portland. Heel klein en niet te vergelijken met die van San Francisco, maar wel weer met een mooie Chinese poort. We zagen hier ook een stopbord waar een grapjas het woord Trump onder het woord stop had geplakt. We hebben al vaker gemerkt dat ze hier niet echt blij zijn met hem.
Weer een stuk verder kwamen we bij een van de vele bruggen van Portland. We hadden al wel wat zwervers gezien in het centrum, maar hier onder de brug waren er echt een heleboel. Voornamelijk jonge mensen, veel van hen drugsverslaafd. Heel confronterend. Via een trap liepen we naar boven bij de brug en daar zagen we het beroemde Portland sign. Een stuk verderop zagen we ook de oude brug die gebruikt is voor één van de opdrachten uit Wie is de mol. Toen we weer een stukje hadden gelopen kwamen we op een muur een schildering tegen met Keep Portland Weird. De leus van Portland. Hier kan en mag veel, maar toch hebben wij daar met al die zwervers gemengde gevoelens bij.
We kwamen voorbij Voodoo Doughnut. Hier hebben ze donuts in allerlei gekke vormen. Het voodoo poppetje is de bekendste en die wilden we natuurlijk ook proberen. Bij een koffietentje een stukje verderop aten we hem op. Heel erg lekker. Daarna gingen we richting het Waterfront Park, want daar was het jaarlijkse Oregon Brewery Festival aan de gang. Er was muziek, in het midden grote partytenten met hangtafels en aan beide zijden van het terrein ontelbaar veel brouwers waar je een biertje kon proeven. We kochten een proefglas en we probeerden allerlei biertjes uit. De ene wat lekkerder dan de ander, maar leuk om even meegemaakt te hebben.
Intussen waren we behoorlijk moe van het lopen in de brandende zon. We besloten dan ook om de tram weer terug te nemen naar het motel. We hadden zelfs geen puf meer om uit te gaan eten. Uber bracht weer uitkomst. We hadden een mailtje gehad voor een free delivery met Uber en zo lieten we een McDonalds maaltijd bezorgen die we lekker op de motelkamer opaten. Hoe Amerikaans wil je het hebben :)
Nu nog even lekker wat relaxen op de kamer en dan niet al te laat naar bed. Morgen moeten we heel vroeg op om de drukte voor te zijn.
k