Rond half tien vertrokken we met de metro naar het mooie Kyoto station. Wat een enorm en bijzonder gebouw. Hier namen we de JR trein naar het Zuidoosten van Kyoto om een van de beroemdste bezienswaardigheden van Japan te bezoeken. Namelijk de Fushimi-Inari Taisha. Een enorm complex van vijf shrines verbonden door ongeveer 10.000 rode torii poorten. Zo'n torii is in het Japanse geloof de doorgang van de gewone wereld naar de heilige wereld. We liepen onder een enorme torii het complex binnen. Naast de torii stond aan weerszijden een vos met een sleutel in zijn bek. De shrines hier zijn opgedragen aan Inari, de god van de rijst en de vos is de bewaker van de rijstschuur.
We zagen meteen al de grootste shrine liggen. Veel mensen waren hier weer aan het bidden door te buigen, een klok te luiden en in hun handen te klappen. Hier begon ook een pad onder de felrode torii poorten door. Iedere torii is gesponsord door een familie of bedrijf voor geluk en gezondheid. Hun naam staat met zwarte letters in de palen gekerfd.
Wat een mooi gezicht die vele duizenden torii's achter elkaar, gelegen in een prachtig bos tegen een berghelling aan. In het begin was het nog enorm druk, maar op de helft liepen veel mensen weer terug. Op dit punt was ook een mooi uitzicht over Kyoto.
Wij besloten de tocht af te maken naar de top van de berg. Het was intussen weer zachtjes gaan regenen, maar dat was juist wel lekker. Het was intussen al weer behoorlijk warm, maar met de verkoelende regen goed te doen. Via stenen trappen liepen we steeds verder omhoog onder de rode poorten door. Heerlijk rustig, bijna zonder andere mensen. Onderweg kwamen we nog drie shrines tegen met mooie offeraltaartjes en stenen lantaarns. Alles begroeid met een laag groen mos. En hoe hoger we kwamen hoe mooier het werd. Wat een magische plek weer.
Het was een pittige tocht, maar we bereikten de top van Mount Inari waar de vijfde shrine stond. We dronken wat water en zetten toen de afdaling weer in. Op de splitsing bij het uitzichtpunt kwamen we weer in de mensenmassa terecht. Gelukkig ging het afdalen lekker snel en voor we het wisten waren we weer bij het beginpunt. We hadden er alles bij elkaar zo'n twee uur over gedaan.
We namen de trein weer terug naar Kyoto station en daar aten we een broodje met een lekkere Café Latte erbij. Dat hadden we wel verdiend vonden we. Met de metro gingen we weer terug om lekker even bij te komen in ons hotel. Erik ging nog een aantal platenwinkeltjes in de buurt bezoeken en de rest bleef lekker luieren op de kamer.
Daarna besloten we om nog een keer te gaan eten bij de Izakaya waar we eergisteren ook geweest waren. We moesten onze schoenen weer uitdoen en mochten weer plaatsnemen in een typisch Japans zitje met lage tafels en banken. Ook deze keer kozen we allerlei lekkere dingen van de kaart die we samen deelden. Een paar gerechten werden weer aan onze tafel klaargemaakt, zoals de guacamole. Van een schaal mochten we zelf een avocado kiezen en ook de ingrediënten die we er in wilden hebben mochten we zelf bepalen. Verder hadden we knoflookbrood, kip op een Japanse manier bereid, gebakken camenbert met honing, dunne reepjes ossenhaas, edamame boontjes en verschillende soorten gebakken aardappeltjes. Als toetje deelden Anne en Anouk pannekoekjes met creme brulee en vers fruit. Ook de creme brulee werd aan onze tafel gebrand. Het was allemaal weer heerlijk. Een mooie afsluiting van onze dagen in Kyoto. Morgen gaan we verder naar Matsumoto.
Daarna besloten we om nog een keer te gaan eten bij de Izakaya waar we eergisteren ook geweest waren. We moesten onze schoenen weer uitdoen en mochten weer plaatsnemen in een typisch Japans zitje met lage tafels en banken. Ook deze keer kozen we allerlei lekkere dingen van de kaart die we samen deelden. Een paar gerechten werden weer aan onze tafel klaargemaakt, zoals de guacamole. Van een schaal mochten we zelf een avocado kiezen en ook de ingrediënten die we er in wilden hebben mochten we zelf bepalen. Verder hadden we knoflookbrood, kip op een Japanse manier bereid, gebakken camenbert met honing, dunne reepjes ossenhaas, edamame boontjes en verschillende soorten gebakken aardappeltjes. Als toetje deelden Anne en Anouk pannekoekjes met creme brulee en vers fruit. Ook de creme brulee werd aan onze tafel gebrand. Het was allemaal weer heerlijk. Een mooie afsluiting van onze dagen in Kyoto. Morgen gaan we verder naar Matsumoto.
