Gisterenavond zijn we allemaal als een blok in slaap gevallen om vannacht om half vier weer allemaal klaarwakker te zijn. Onze magen rommelden, maar gelukkig hadden we nog een melon pan liggen (een Japans luchtig suiker kaneelbroodje). Die peuzelden we samen op en daarna vielen we gelukkig weer in slaap. Door het tijdverschil werden we 's ochtends laat wakker, maar we hadden toch geen haast. We namen allemaal een douche in de typisch Japanse badkamer. De douche en het bad zitten samen in één grote douchecabine en op het toilet zitten allemaal knopjes. Om de bril te verwarmen, voor allerlei sproeiertjes, muziek en geen idee wat nog meer, want alles staat in het Japans vermeld. Daarna liepen we een stukje verderop naar een Japanse supermarkt om lekkere broodjes te kopen voor ons ontbijt.
We kwamen eerst voorbij het oude Harajuku station en een stukje verderop liepen we Takeshita street in. Hier is alles echt over de top. Overal winkeltjes met Cosplay kleding, winkeltjes met zoetgekleurde spulletjes en overal kraampjes met overheerlijke crêpes. In vitrines staan de verschillende crêpes die je kunt bestellen uitgestald en natuurlijk probeerden wij er ook een. Ze smaakten net zo lekker als ze er uit zagen. We liepen nog een enorme winkel in waar alles 100 yen (80 cent) kost. Hier zagen we allerlei leuke souvenirs, maar die halen we wel als we aan het einde van onze vakantie weer terug zijn in Tokyo. Wat een leuk straatje was dit. Helaas doordeweeks met maar weinig mensen die helemaal verkleed in cosplay kleding rondliepen, maar wel heel erg veel meisjes in de typische Japanse schooluniformen.
Langs de volgende Torri gate liepen we weer verder. Erlangs en niet erdoorheen, want volgens de Japanners zou je geest of ziel achterblijven als je door een andere gate weggaat dan waardoor je binnen komt of andersom. Een stukje verderop liepen we door een Japanse tuin met prachtige waterlelies en een mooi oud Japans theehuisje. Daarna gingen we aan de andere kant het park weer uit.
Met de metro gingen we naar het Yoyogu Park waar we eerst de Meiji Shrine bezochten. Hiervoor kwamen we voorbij een mooie Torri gate en daarna liepen we de Inner Garden in waar de shrine ligt. Voordat je de shrine bezoekt kun je je eerst wassen met bronwater. Hiervoor schep je water op met een soort houten lepel. Daarvan laat je eerst een beetje over je linkerhand en dan over je rechterhand lopen. Met je rechterhand was je je gezicht en dan houdt je de lepel rechtop, zodat de steel ook weer schoonspoelt met het overgebleven water. Natuurlijk deden wij dat ook. Bij de shrine hangen veel mensen ook briefjes en houten bordjes op met wensen. En in de shrine zelf bidden ze door twee keer te buigen, twee keer in hun handen te klappen en dan nog eens te buigen. Mooi om te zien hoe respectvol dit er aan toe gaat.
We liepen nog even een hal in waar Pachinko gespeeld wordt. Dit is een voor ons onbegrijpelijk Japans gokspel met kleine zilverkleurige balletjes. Sommige mensen zijn er erg goed in en zitten er heel de dag. Zij hebben een verzameling bakken achter zich staan met balletjes ter waarde van omgerekend duizenden euro's . Nu mag er in Japan officiëel niet gegokt worden. Daarom krijgen ze bij het inleveren van de balletjes een kaartje dat ze bij een naastgelegen winkel weer in kunnen leveren. En wat een vreselijke herrie maken die machines. We bleven dan ook niet lang. Hierna besloten we om bij de Outback te gaan eten. Dit restaurant kennen we nog uit Amerika en ook hier was het eten ontzettend lekker. We namen er een wijntje en biertje bij en na het eten merkten we dat het intussen donker was geworden. Nu konden we alle lichtreclames op en rond Shibuya goed zien. Times Square in New York is er niets bij. We namen de metro weer terug naar Shinjuku en onderweg naar ons appartement haalden we nog wat te snacken en te drinken. We zochten de foto's uit van vandaag en daarna rolden we ons bedje in na weer een mooie dag in Tokyo.
We dronken boven nog wat en via het trappenhuis liepen we acht verdiepingen naar beneden. Dit was geen straf, want de trappenhallen zijn helemaal bedekt met echt prachtige graffiti. Daarna bezochten we nog het warenhuis Don Quichote. Verdiepingen vol met onvoorstelbaar veel soorten snoep en drinken, allerlei snuisterijen en nog veel meer. Ook weer zo grappig om te zien.
We staken de Shibuya crossing weer terug over en gingen in een hoog gebouw (Mark City) naar een uitkijkpunt op de bovenste verdieping. Hier hadden we mooi zicht op het drukste kruispunt ter wereld. Als de auto's moeten stoppen loopt er een massa mensen over, niet normaal en dan was het nog niet eens het drukste moment van de dag. Wat een mierenhoop.
Met de metro gingen we verder naar Shibuya Station. Hier liepen we eerst de Tokyu Foodshow in waar we naar de verdieping met het eten gingen. Overal waar je maar kijken kon vers eten. Allemaal even mooi uitgestald. Onder andere heerlijke sushi en bentoboxen (doosjes met vakjes, met in ieder vakje een lekkernij) die ze hier voor de lunch gebruiken. Daarna staken we de beroemde Shibuya crossing over naar het standbeeld van Hachico. Deze hond wachtte op deze plek iedere dag op zijn baasje die met de metro naar zijn werk ging. Na zijn overlijden bleef Hachico dit iedere dag doen. Er is zelfs een film over hem gemaakt. De Japanners vonden dit zo bijzonder dat hij een eigen standbeeld kreeg.
We liepen nog een stukje door het mooie Yoyogipark. Daar zagen we heel veel mensen met prachtige honden. Sommigen met pakjes en rokjes aan. Een hondenuitlater wilde wel even voor ons poseren.
