12 augustus 2022
Op tijd op, want er was later op de dag slecht weer voorspeld. Bovendien wilden we de drukte voor zijn vandaag. Natuurlijk haalden we weer een lekker broodje voor het ontbijt en samen met een yoghurtje was dat een prima start van de dag. Vlug de koffers in de auto en op weg maar weer. Op naar de Göllinger waterval, een half uurtje verderop. Via een stijl pad liepen we naar de ingang en daarna over een mooi bospad richting de waterval. We hoorden hem al van een afstand. Wat een mooie waterval. Een behulpzame voorbijganger wilde wel een foto van ons maken. We konden ook nog een uur omhoog lopen naar de bovenkant van de waterval, maar wij vonden hem zo al mooi genoeg.
We reden weer een kwartiertje en parkeerden de auto bij de Lammerklamm. Er stond pas één andere auto en inderdaad was het nog lekker rustig in de kloof. Het pad naast de kloof is namelijk erg smal, dus dat wordt dringen later op de dag. Als eerste liepen we via houten trappen een flink stuk naar beneden naar de Dunkele Klamm. Het water heeft hier de rotsen flink uitgesleten. Via een houten pad aan de rotswand konden we onder ons het blauwgroene water zien stromen. Wat een ontzettend mooie plek ook weer.
Via hetzelfde pad en trap liepen we weer omhoog om daarna een pad de andere kant op te volgen. Stukken via een houten pad langs de rotswand, maar ook stukken over rotsblokken. Naast en onder ons steeds de wildstromende blauwgroene rivier. Normaal wordt hier ook met rafts doorheen gegaan, maar daar staat het water nu te laag voor. Bijna aan het einde van de Klamm staken we een brug over naar de overkant. Hier konden we kiezen om dezelfde weg weer terug te lopen of door een poort naar buiten. Het was achter ons ineens veel drukker geworden en omdat we geen zin hadden in die mensenmassa kozen we voor het laatste. Een stukje verderop zagen we een gezellig restaurantje en daar aten we een lekker stuk appeltaart met slagroom. Daarna liepen we via een pad langs de weg in iets meer dan een kwartiertje weer terug naar de auto.
We zagen op buienradar dat de regen toch iets later zou komen dan voorspelt, dus reden we naar kasteel Hohenwerfen. We kenden dit kasteel van de oorlogsfilm "Where Eagles Dare". In de film heet het Schloss Adler en gaan ze met een kabelbaan omhoog naar het kasteel. Die werd echter in de studio gebouwd. Wij gingen met een bergbaantje omhoog. We kwamen uit op de binnenplaats die we herkenden uit de film. We moesten nog even wachten totdat we naar binnen mochten, maar gelukkig was er een gezellig terras. Om 13.30 uur mochten we naar binnen voor een tour door het mooie kasteel. Helemaal tot in de klokkentoren. We hadden dan ook tijdens de tour een prachtig uitzicht op de binnenplaats van het kasteel en op de omgeving. Na de tour namen we de bergbaan weer snel naar beneden, want er hingen nu toch wel hele donkere wolken boven het kasteel.
Terug bij de auto aten we nog snel een broodje en daarna reden we richting ons hotel met onderweg nog mooi zicht op het kasteel. Net voordat we bij het Sonneck Frühstuckspension aankwamen barstte de bui los. Snel renden we naar binnen, waar we heel vriendelijk werden ontvangen. We kregen een prima kamer, klein maar fijn zullen we maar zeggen. Wel met een mooi Oostenrijks balkonnetje. Hopelijk stopt het straks met regenen, zodat we er ook nog iets aan hebben :).
Nu lekker even relaxen op de kamer en straks uit eten. Onze gastvrouw heeft al een reservering voor ons gemaakt in een volgens haar goed en leuk restaurant. We zijn benieuwd.
