14 augustus
Vannacht was het echt koud en hadden we de slaapzakken weer nodig. Wat een verschil met Las Vegas. We stonden om zeven uur op,  want we moesten ons op tijd melden voor de paardrijtocht door de Bryce Canyon. Dat opstaan viel tegen. Hier in Utah is het namelijk een uur later, voor ons gevoel was het dus nog maar zes uur. Onderweg zagen we een heleboel herten aan de kant van de weg, ze staken zo voor onze camper door over. En even verderop weer.

Om acht moesten we ons melden en een half uur later aanwezig zijn bij de kraal. Hier kreeg Anouk een paard toegewezen, Strawbery. Wij kregen alledrie een muilezel, omdat wij niet kunnen rijden. Erik kreeg Hippy, Joris kreeg Dixy en Anne-Marie Shamrock. We moesten rijden in Western Style, hierbij zijn de teugels aan elkaar geknoopt en trek je ze in de richting die je wil. Het eerste stuk ging stijl naar beneden met scherpe bochten, langs het randje van de afgrond. Daarna ging het wat geleidelijker aan, helemaal tot op de bodem van de Bryce Canyon. Wat een prachtige tocht en wat mooi om in de canyon te rijden. Dit is toch heel anders dan dat je hem van bovenaf ziet. Bryce Canyon is bekend om zijn rood-oranje hoodoos. Dit zijn allemaal rotsen en pilaren die uitgesleten zijn door het regenwater en hun kleur hebben gekregen door het hoge ijzergehalte. Vroeger was dit indianengebied en de indianen geloofden dat dit versteende mensen en dieren waren. Hun woord hiervoor was hoodoo, vandaar dus de naam. Erik bleef foto's maken. Anne-Marie probeerde af en toe wat te filmen, maar dat viel niet mee door het gehobbel. Ook hier zagen we weer herten en af en toe een chipmunk. Nadat we een lus hadden gereden, gingen we dezelfde stijle weg weer omhoog. Joris en Anouk mochten nog een foto kopen die van hen gemaakt was.

Daarna gingen we ons in de camper omkleden, het was intussen lekker warm geworden. Wie had dat gedacht na gisteravond. Vlug nog even wat gegeten en toen op weg met de camper naar het einde van de weg in de canyon. Daar kwamen we aan bij Rainbow Point met een mooi uitzicht op de Hoodoos. Op de terugweg zijn we bij een aantal viewpoints gestopt. Allemaal even mooi.

De rest van de middag hebben we lekker gerelaxed. Hier waren we intussen wel een keer aan toe. Anouk en Anne-Marie gingen nog even naar het zwembad, maar het water was ontzettend koud. We hebben lekker buiten bij de camper gegeten en toen was het tijd om naar de rodeo te gaan van zeven uur. Eerst kwamen er allemaal kleine kindern die op een schaap reden, de kleinste kon amper lopen. Daarna de iets oudere kinderen op een kalf en toen de groteren op stieren. Er werd ook een barrelrace gehouden, waarbij de paarden zo snel mogelijk moesten wenden om vaten. Als laatste werden er nog wat kalveren gevangen met lasso's. Terug bij de campground ging Joris nog een kampvuurtje maken en daarna op tijd naar bed, want morgen hebben we een lange rijdag voor de boeg.
K A U F F E L D    G O E S     A M E R I C A