Home

Om half negen waren Joris en Anouk wakker. Na het ontbijt hebben we koffie gedronken in het Grand Canyon Café. Hier hadden we Wi-Fi en hebben we geprobeerd de site te uploaden. Helaas lukte dat niet helemaal. Daarna reden we het park uit, op weg naar de Route 66.

Als eerste stopten we in Seligman en reden naar het historische gedeelte. Hier hebben we gegeten in een echte dinner. Mooi om te zien, precies zoals je uit de films kent. Banken met een tafeltje aan het raam, chromen tafels met krukken in het midden. Een doorgeefluik waar het eten doorheenkwam en volop oude reclameborden. Verder waren er in Seligman nog wat souvenirwinkeltjes en veel oude auto's.

Na Seligman reden we de Interstate 40 weer op naar Kingman. Het oude gedeelte van Kingman aan de route 66 viel een beetje tegen. Wel was hier een mooi oud treindepot en een oude stoomlocomotief te zien. Vanaf Kingman gingen we de Route 66 volgen. Het is goed te zien dat dit een historische weg is. Hij is overal gerepareerd en hobbelt en bobbelt aan alle kanten. Het eerste stuk was erg saai. Een dor en droog landschap om ons heen met ontzettend veel trailerparken aan de kant van de weg. Aan de weg hebben deze trailers allemaal rijen met brievenbussen staan, dat was dan wel weer leuk om te zien.

We gingen op weg naar Ghosttown Oatman. Hoe dichter we bij kwamen hoe hoger we moesten. We dachten dat de Route 66 een lange rechte weg was, maar daar hadden we ons in vergist. We moesten ontzettend veel scherpe haarspeldbochten nemen, soms langs stijle afgronden. Wel heel mooi om zo te rijden. Overal om ons heen zagen we nu ook cactussen. Eindelijk bereikten we Oatman. Het had voor Anouk ook niet langer moeten duren, want ze begon intussen behoorlijk wagenziek te worden.

Dat was snel vergeten in Oatman. In deze Ghosttown lopen namelijk ontzettend veel wilde ezeltjes rond. Er waren ook een paar kleintjes bij en dit vond Anouk natuurlijk prachtig. Wij trouwens ook. Er waren ook hier weer veel souvenirwinkeltjes en een paar ezels probeerden zelfs daar binnen te komen. We vonden Oatman allemaal heel erg leuk om in rond te lopen, maar na een tijdje moesten we toch echt weer verder.

Gelukkig viel de weg na Oatman erg mee. We volgden de Route 66 tot aan Topock. Daar moesten we de snelweg weer op en even later er weer vanaf richting Needles. Hier gingen we weer verder op de Route 66 waar onze campground aan lag, Desert View RV Park. We kregen een mooi plekje vlakbij het zwembad waar we meteen in doken. Het was intussen 46 graden en het zwembadwater was ontzettend lekker. Toen we op de thermometer keken die in het water hing bleek het water 32 graden te zijn, kun je nagaan.

Nadat we "afgekoeld" waren zijn we gaan eten bij een echt truckerscafé in de buurt. Er stonden ontzettend mooie trucks op de parkeerplaats. Eéntje zelfs met lichtjes rondom. Het truckerscafé zelf zag er heel erg leuk uit en het eten was erg lekker. Anouk en Anne-Marie hadden een flinke hamburger met frietjes, Joris had chickenstrips en Erik een steak. De lekkerste die hij tot nu toe hier in Amerika had gegeten. Daarna weer terug naar de campground. Morgen slapen we lekker uit en daarna willen we via Joshua Tree NP naar Palm Springs rijden.